آثار تاریخی ایران : آرامگاه نادرشاه افشار (مشهد - خراسان رضوی)

آرامگاه نادرشاه افشار آرامگاه نادرشاه افشار؛ بنایی است که به یادبود نادرشاه افشار در شهر مشهد ساخته شده است. قوام السلطنه در اواخر عهد قاجار (1296 خورشیدی) در محل یکی از مقابر ویران شده نادری، آرامگاه جدیدی برای وی ساخت و استخوان های او را از تهران به مقبره مزبور انتقال داد. نادرشاه افشار، فاتح دهلی در هنگام حیات خود دستور به ساخت آرامگاهی کوچک در بالا خیابان مشهد داد. این آرامگاه کوچک در سال 1145 هجری قمری در مجاور چهارباغ شاهی و روبروی حرم امام ضا از خشت و گل ساخته شد.این بنای جدید که در محل فعلی آرامگاه وی قرار داشت مدتی بر پا بود تا این که انجمن آثار ملی ایران در سال 1335 خورشیدی درصدد بر آمد آرامگاهی مناسب برای وی در همان محل مقبره ساخته قوام‌السلطنه احداث نماید. این کار از سال 1336 شروع شد و در سال 1342 به پایان رسید.مقبره کنونی نادرشاه واقع در ضلع شمال غربی چهارراه شهدا (نادری سابق) است که پس از حرم حضرت رضا (ع) مهمترین موضع توریستی-تاریخی شهر مشهد تلقی می شود. این اثر در باغی به مساحت 14400 متر مربع ساخته شده و شامل سکویی دوازده پله ای، مقبره، پوششی خیمه مانند بر روی قبر، سکویی مرتفع در مجاور قبر با مجسمه نادرشاه سوار بر اسب و سه تن دیگر در پی او، یک غرفه فروش کتاب و دو تالار برای موزه است.طراح بنا مهندس سیحون بود و مجسمه ها را هنرمند فقید ابوالحسن صدیقی ساخته است. مصالح مقبره به طور عمده از سنگ های خشن و سخت گرانیت کوهسنگی مشهد است. بعضی از قطعات سنگ، بسیار بزرگ انتخاب شده تا تداعی کننده مقبره دوم ساخته خود نادرشاه باشد. پوشش مقبره کاملا به مانند چادر عشایری است که نادر در آن زاده و هم کشته شده است. پوشش دیوارهای داخلی مقبره نیز از سنگ های مرمر اُخرایی رنگ مراغه انتخاب شده تا قتل نادرشاه در داخل چادر را تداعی نماید. ساختمان جدید آرامگاه نادرشاه افشار، در تاریخ 12 فرودین ماه سال 1342 با حضور محمد رضا شاه به همت انجمن آثار ملی در باغ نادری بازگشایی شد.

طبیعت ایران : غار نخجیر ( جاده دلیجان به نراق - استان مرکزی)

غار نخجیر (چال نخجیر)غار نخجیر (Nakhjir Cave) یا چال نخجیر  در استان مرکزی و در میان راه دلیجان به نراق واقع شده است...مسیر دسترسی به چال نخجیر از دلیجان به سمت نراق و با پشت سر گذاشتن ۱۰ کیلومتر راه آسفالته می باشد...چال در زبان محلی(راجی) به معنای پایین یا پایین تر هست و نخجیر به معنای شکارگاه؛ و ترکیب چال نخجیر یعنی پایین تر از شکارگاه... (با سپاس از محمد دلاوری)این غار از ۲۷ اسفند ۱۳۸۸ برای بازدید عموم آماده شده است و برای ورود به آن باید بلیت تهیه کنید. در زمان نگارش این گزارش به ازای هر نفر ۳۰۰۰ تومان ورودیه دریافت می شود...تابلوهای راهنمای متعدد از درون شهر دلیجان غار نخجیر را معرفی می کند و مسیر را به شما نشان می دهد...ورودی غار نخجیر... راه دسترسی مناسب تا دهانه غار، پارکینگ، سرویس بهداشتی، رستوران (در زمان بازدید ما فعال نبود) و امکانات مناسب دیگر برای گردشگران در این منطقه در نظر گرفته شده است...گروه های کوهنوردی برای پیمایش کامل غار نیاز به مجوز از سازمان آب و فاضلاب استان مرکزی دارند...آماده شدن غار برای بازدید عموم، لذت پیمایش شبانه را از غارنوردان میگیرد...نمونه ای از استالاگمیت های غار نخجیر...و این هم نمونه ای از استالاکتیت های غار نخجیر...لاک پشت...!کرگدن...!نورپردازی های رنگی در تمام مسیر پیمایش غار نخجیر به چشم می خورد...پیمایش غار در مسیرهای آماده شده (رفت و برگشت) در حدود یک ساعت زمان می برد که البته بسته به ذوق و حوصله شما افزایش خواهد یافت!هر چند آماده سازی چال نخجیر یا هر غار دیگری برای بازدید عموم قطعا آسیب هایی به طبیعت بکر آن می زند اما شاید تهدید بزرگتر از بین رفتن زیبایی های طبیعی غار به مرور زمان و بر اثر بی توجهی بازدیدکنندگان باشد...به نظر می رسد فرهنگ سازی در زمینه نگهداری و آسیب نرساندن به دیواره ها حداقل کاری باشد که لازم است در محل غار انجام شود. انجام این کار با یک تابلوی تبلیغاتی در دهانه غار نخجیر و با ذکر دلایل علمی آن به سادگی امکانپذیر است... بازدید از غار همه روزه از ساعت ۸ تا ۱۷ امکانپذیر است...

طبیعت ایران : آبشار لاتون (روستای کوته کومه - آستارا)

آبشار لاتون - بخش اولآبشار لاتون، آبشاری به ارتفاع ۱۰۵متر با طبیعتی شگفت انگیز و کم نظیر...آبشار لاتون در میان جنگل های انبوه گیلان و در مجاورت کوه زیبای اسپیناس در مرز میان گیلان و اردبیل قرار گرفته است... از تالش که به سمت آستارا حرکت کنی در فاصله حدود ۱۴کیلومتری آستارا شهری به نام لوندویل (Lavandvil) بر سر راه دیده می شود. یکی از اهالی لوندویل در مورد علت این نام این گونه می گفت که در زمان جنگ جهانی، آلمان ها در این منطقه زندگی می کرده اند و آن را به این نام نامیده اند که در اصطلاحات زبان آلمانی به سرزمین خوش ترجمه می شود... از لوندویل جاده ای به طول ۱۰ کیلومتر شما را به روستای کوته کومه می رساند... آب گرم کوته کومه با ۳ دوش و یک استخر و آب نه چندان گرم در انتهای جاده قرار گرفته است. از این آبگرم بیشتر به عنوان دوش و حمام میتونید استفاده کنید تا آب گرم! مسیر حرکت از پارکینگ آب گرم شروع شده و با گذر از کنار جنگل بانی، به دل جنگل وارد می شود... عبور از رودخانه پر آب که در نهایت به دلیل حجم بسیار بالای آب میسر نشد! باورتون میشه این رودخانه چند قدم جلوتر تا نزدیکی های صورت این آقا عمق داشته باشه؟!موها رو دارین؟ فشن به این میگن چشمه از نوع امروزی...اکتشاف مسیرهای مختلف توسط تیم کنجکاو ما و عبور از پل های باریک و پر تکان تکان...!تابلویی زیباست طبیعت ایران زمین...انواع قارچ ها در گوشه گوشه جنگل های لوندویل دیده می شود...یکی از کلبه های بین راه تابلویی نصب کرده بود با متن تکان دهنده زیر:آدم بعد از جنگل پدید آمد و بیابان بعد از آدمآبشار لاتون - بخش دومرنگ آمیزی پاییزی جنگل های لوندویل در نزدیکی آبادی خلیفه حیات...آبشار لاتون از نمای دور در دل دیواره های زیبا و مخوف... (آبشار تقریبا در وسط عکس دیده می شود)در مسیر روستای کوته کومه تا آبشار لاتون چشمه های آب فراوان وجود دارد و آب زلال و خوش طعم آن ها همیشه با شما همراه خواهد بود...نمایشگاه هنرهای تجمسی...!وقتی مه پایین می آید و به مانند سقفی روی درختان جنگلی را می گیرد، با طبیعتی پر رمز و راز روبرو خواهی بود...کمپ شبانه گروه در دل جنگل های لوندویل همراه با اعلام وجود شبانه شغال ها...پنجره ای رو به طلوع خورشید اسپیناس...در چند قدمی هیبتی فراموش نشدنی...رنگین کمان آبشار لاتون...مست و سرخوش از این همه شکوه و زیبایی...زندگی اینجاست...عنکبوت خوش سلیقه یکی از بهترین مکان ها رو برای زندگانی انتخاب کرده بود و این هم تار عنکبوت از نوع کاملترین آن...دودکش!  قله اسپیناس یا آسبیناس به ارتفاع ۲۰۰۵متر  (به نقل از کتاب آبشارهای ایران نوشته مهندس اسکندری عزیز)...چه خوبه که این آرامش طبیعت رو به هم نزنیم و چقدر خوبه هر موجودی به اندازه خودش از طبیعت بهره برداری کنه...و چه خوبه که هم رنگ جماعت بشی  آب خوری به شیوه میزبانانمون...!کودکان زیبا و دوست داشتنی روستای کوته کومه که با گردو و ازگیل و رب انار و آب انار از گردشگران پذیرایی می کنند...

شهرستانک - کرج (استان البرز)

سفری یک روزه به نگین البرز کوچه باغ‌های خیال انگیز و کاخ سنگی ناصری/ سفری یک روزه به نگین البرز «شهرستانک» نام دهکده‌ای رویایی در شمال قله توچال از توابع بخش مرکزی شهرستانک کرج با پیشینه تاریخی طولانی است. تقریبا تمام کسانی که مهمان این روستای منحصربه فرد شده اند به اتفاق می‌گویند سه چیز شهرستانک را از سایر روستاهای استان تهران و اطراف آن تمایز می‌دهد؛ طبیعت زیبای این روستا در فصل‌های بهار و تابستان و به ویژه پاییز، کاخی قجری بازمانده از دوره ناصرالدین شاه قاجار و بعد هم کوچه باغ‌های خیال مانند. البته دیدنی‌ها و جاذبه‌های این روستا به این 3 مورد ختم نمی‌شود. دیدنی‌ها در شهرستانک بسیار است.    کاخ ناصری معروف به کاخ سنگی در میان شیارکوه و در سال‌های 1295تا 1298 ه.ق ساخته شده است و درست به همین دلیل بعدها شهرستانک مورد توجه قرار گرفت. شکل گیری این روستا به دلیل وجود رودخانه ای است که در حال حاضر از میان آن عبور می‌کند. آب رودخانه جنبه درمانی دارد و سرشار از املاح معدنی است. جمعیت این روستا در فصل‌های مختلف سال متغیر است.    جاده کوهستانی روستا پر پیچ وخم و البته بسیار زیبا و شگفت انگیز است. در ابتدای روستا دره ای سرسبز قرار دارد که پر از باغ‌های میوه و کوچه‌های پیچ در پیچ است. شهرستانک هوای تمیزی دارد و وجود چشمه‌های متعدد از ویژگی‌های آن محسوب می‌شود.    چشمه‌ی "گله گیله" از پر آب‌ترین و زیباترین چشمه‌‌های منطقه است. اطراف این چشمه پوشیده از درختان گردو، گیلاس و آلبالو است. شهرستانک حیات وحش منحصربه فردی هم دارد. در حیات وحش این روستا شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بز کوهی و کبک دیده شده است.    قلعه "دزد بند" هم از دیگر دیدنی‌های شهرستانک است که تاریخچه اش به قرون 6 تا 8 هجری می‌رسد. اگر به شهرستانک سفر کردید از غذاهای محلی این روستا غافل نشوید به ویژه نوعی ازحلوا که از کره، شیره و آرد تهیه می‌شود.    گردو، عسل و لبنیات هم سوغات روستا هستند. مردم روستای شهرستانک به زبان‌های فارسی و گیلکی سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. شهرستانک در 49 کیلومتری کرج قرار دارد و مسیر رفتن از منطقه «دو آب» با یک دو راهی از جاده ی چالوس جدا می‌شود. روستای شهرستانک از راه جاده کرج – گچسر از سه راهی پل دوآب قابل دسترسی است. زیبایی این جاده در تابستان و بهار چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند

طبیعت ایران : آبشار خفر و قله دنا (سمیرم - اصفهان)

آبشار خفر و قله دناآبشار بلند و پرآب خفر در روستای خفر (khafr) در ۷۵ کیلومتری جنوب شهر سمیرم و در استان اصفهان واقع شده است...  روستای خفر مبدا صعود به قلل دنا (قله بیژن ۳ یا قاش مستان) می باشد و آب فراوان آبشار خفر نیز از قلل مرتفع دنا تغذیه می شود....مسیر دسترسی به آبشار خفر (روستای خفر): اصفهان، شهرضا، سمیرم و  پس از آن در جاده ای کوهستانی و زیبا به شهر های حناء و کمه و روستای مورک و در نهایت روستای خفر می رسید...قله "قبله" یکی از قلل دنا به ارتفاع ۴۱۲۰ متر... مسیر دسترسی به آبشار خفر از روستای خفر کاملا مشخص است و پس از عبور از کوچه باغ های روستا در ادامه راه مالرو را دنبال می کند. در تمام مسیر رفت به طرف آبشار، رودخانه در سمت راست دیده می شود. از روستای خفر تا آبشار بیش از یک ساعت کوهپیمایی بسیار سبک داریم...از کودکی مترسک ها رو دوست داشتم...پویان مقدم (سرپرست دوست داشتنی برنامه) در حال مسیریابی...دره ای عمیق با دیواره ای زیبا...رودخانه پرآب و بسیار سردی که در نهایت به رودهای ماربر و سمیرم می ریزد. چه حالی داد آب تنی تو این آب تگری... (جای رفقای همیشگی خالی)هوای تمیز و رویت ماه در روز...این هم آبشار خفر که فقط کافی بود در نزدیکی محل فرود آب قرار بگیری تا کاملا خیس بشی. شدت آب به حدی بود که ایستادن در زیر آبشار حتی به فکرمون هم خطور نکرد...!آبشار خفر از نمایی دیگر...آخر هیجان...! ارتفاع آبشار خفر و شدت آب سرازیر شده از آبشار رو می تونید در این عکس حدس بزنید...دیواره های عظیم اطراف آبشار...چه میکنه این آقای عکاس...طبیعت گوناگون روستای خفر که در آن گونه های فراوان و متنوع گیاهان و حشرات چشم نوازی می کنند. البته پروانه های خوش نقش روستای خفر چیز دیگه ای بودند...و مناظری که جماعت دوربین به دست نمی توانند به راحتی از آن ها بگذرند. شاید این آقا مهدی ما هم اینجا بتونه یکی از اون دو تا شات معروفش رو بگیره سیب سمیرم هم که معروفه... وجه تسمیه خفر: نام اصلی روستا در گویش محلی خور xowr است و در واج شناسی تطبیقی اگر چه تبدیل واج w به واج p و f محتمل است اما حتمی نیست. جایی در شجره نامه امامزاده سید محمد نام روستا غورک مختن ابیض qôrak-e moxtan-e abyaz (= غورک نگین دار سفید) ذکر شده است که فرضیه رقیب فرضیه بالاست. پس می توان خفر را تغییر شکل یافته واژه غورک دانست و یا اینکه هر دو این اسامی تغییر شکل یافته یک نام دیگرند که در دستگاه آوایی گویش محلی به خور xafr و در فارسی معیار دوره نگارش شجره نامه امامزاده به غورک تبدیل شده است.بر اساس اطلاعات ریش سفیدان منطقه، لغت خفر برگرفته از «غور» یا «غوری»، نام قبیله یا مردمان اولیه ایست که در این محل سکونت داشتند. به زعم برخی دیگر برگرفته از «غور» به معنی حفره وگودی( اشاره به کاسه خفر( دره خفر) در میان قلل دنا) است. برخی هم این لغت را برگرفته از «گور» یا «گبر»، که آیینی قبل از اسلام در منطقه بوده است، می دانند.