طبیعت ایران : آبشار خور - سد کرج

آبشار خور در استان البرز و نزدیکی سد امیرکبیر یا سد کرج واقع شده است...نمایی از سد کرج در یکی از دره های کوهستان البرزبا عبور از میان کوهستان البرز و در پیچ و خم جاده زیبای چالوس حرکت خود را شروع می کنیم...مسیر دسترسی به آبشار خور: در جاده چالوس و قبل از رسیدن به سد امیرکبیر، خروجی روستای خوزنکلا با عبور از روستای ابهرک به روستای خور می رسیم.پیست اسکی خور نیز در کنار این روستا زمستان ها پذیرای اسکی بازها و به خصوص تیوب سوارهاست!از روستای خور تا آبشار کمتر از یک ساعت پیاده روی سبک در امتداد دره خور خواهید داشت...ابتدای مسیر سرویس بهداشتی بزرگی ساخته شده است که البته در دو بار بازدید ما از این منطقه در زمان های مختلف بسته بود! وقتی چنین امکاناتی برای یک مکان گردشگری ساخته شده است بسته بودن آن واقعا جای تامل دارد. فعال بودن امکاناتی چنین برای گردشگران مطمئنا به بهداشت و آسایش بیشتر مردم روستا کمک خواهد کرد.تابلوهای هشداردهنده در مسیر آبشار، به عابرین تذکر می دهد که درختان مسیر مالک دارد و میوه های آن ها اتفاقی به ثمر نشسته اند!مسیر در کنار جوی آب پیش می رود و در یکی از پیچ های دره  خور، نمای آبشار از دور نمایان می شود...معمولا آبشارها در فصل تابستان کم آب ترین حالت خود را دارند اما خوشبختانه وضعیت آبشار خور در این فصل هم خوب است...کوپول مدرسه موش ها رو یادتونه؟در کنار آبشار راه پاکوب پرشیبی وجود دارد که مسیر صعود به قله پهنه حصار است...از این مسیر برای رسیدن به بالای آبشار استفاه می کنیم و با دور زدن دیواره ی کنار آبشار، به فضای بالادست می رسیم...نمای پانوراما از آبشار خوراین بالا غوغایی ست... وجود آب و عدم حضور گردشگران در بالادست آبشار زیبایی های پنهان دیگری را نمایان می کند...آب آبشار خور از طریق نهر کوچکی که از سمت قله پهنه حصار می آید و هم چنین لوله آبی که از چشمه ای دیگر به بالادست آبشار منتقل شده است تامین می شود...یک استتار هوشمندانه...عنکبوت های زیبا و خوش نقش بر روی تارهای تنیده بر سبزی گیاهان...آبشار خور یک آبشار دوطبقه است که در مجموع چیزی حدود ۵۰متر ارتفاع دارد... یکی از هدف هایم اندازه گیری دقیق ارتفاع آبشار خور بود اما به طرز عجیبی دستگاه GPS در پایین آبشار ماهواره ها را گم می کرد!در کنار آبشار، اشکفت های طبیعی وسیعی شکل گرفته که محل مناسبی برای دقایقی آرامیدن و شنیدن موسیقی آب می باشد...عکس هوایی از آبشار و گردشگران در پای آن...کار زیبای شورای روستای خور در راه بازگشت از آبشار و قدردانی از گردشگرانی که به طبیعت احترام گذاشته اند...و پایان یک روز آرام در کنار طبیعت زیبا...

آثارباستانی ایران : بنای تاریخی شمس العماره(تهران)

یک نظر در شمس العمارهشمس العماره یا بنای خورشید یکی از بناهای تاریخی تهران، مربوط به دورهء قاجار و از شاخص‌ترین بناهای کاخ گلستان و برجسته‌ترین ساختمان ضلع شرقی مجموعه کاخ گلستان است.دلیل برجسته بودن این سازه، بلندی، تزیینات و طراحی آن است.گویا ناصرالدین شاه پیش از سفر به اروپا و با دیدن تصاویر بناهای فرنگستان، تمایل پیدا کرد بنایی مرتفع، نظیر آنها در پایتخت خود ایجاد کندتا بتواند از بالای آن منظره شهر و دورنمای پیرامون را تماشا کند.تصاویری از شمس العماره  بنای تاریخی شمس العماره  بنای تاریخی شمس العماره  بنای تاریخی شمس العماره  بنای تاریخی شمس العماره  بنای تاریخی شمس العماره  بنای تاریخی شمس العماره  بنای تاریخی شمس العماره بنای تاریخی شمس العماره

تصاویری زیبا از کاخ نیاوران

17 تصویر از مجموعه دیدنی کاخ نیاوران را در ادامه ببینید و با بخش‌های مختلف آن آشنا شوید.    فرش دستبافت ، تصویر رضا شاه اتاق پذیرایی  اتاق خواب اتاق استراحتگاه نیمروزی   حمام اتاق غذاخوری آجودان  سالن اصلی صاحبقرانیه

آثارباستانی ایران: آشنایی با محوطه تاریخی زندان سلیمان - آذربایجان‌غربی

کوه زندان سلیمان یا دیو سلیمان، کوه مخروطی شکل درون تهی است که در 3 کیلومتری غرب محوطه باستانی تخت سلیمان در نزدیکی شهرستان تکاب در استان آذربایجان غربی قرار دارد.این کوه مخروطی هزاران سال پیش بر اثر وقوع آتش‌فشان بوجود آمده است و ساکنین منطقه تخت سلیمان تکاب این کوه زیبا و شگفت انگیز را زندان سلیمان یا زندان دیو می‌نامند و بر این باورند که حضرت سلیمان دیوهایی را که از فرمانش سرپیچی می‌کردند در این کوه زندانی می‌کرد.این کوه پدیده‌ای بسیار جالبی است که حاصل میلیون‌ها سال فعالیت چشمه‌جوشان آرتزینی می‌باشد. منشاء آن نیز آبهای زیرزمینی بوده است. طریقه بوجود آمدن این کوه عظیم به این صورت است که چشمه در ابتدا دریاچه‌ای در اطراف خود بوجود می آورد و آهک و املاح معدنی دیگر در اطراف دریاچه رسوب می کند و آب از اطراف آن سرازیر می شود و مجددا رسوب می‌دهد و این سیر سالیان سال ادامه می یابد تا اینکه چشمه‌ اولیه به صورت یک کوه مخروطی درمی‌آید.پس از بوجود آمدن این کوه دهانه چشمه به دلایلی مسدود شده و آب درون کوه به مرور فرو می نشیند و کوه به شکل امروزی خود درمی‌آید.در اطراف این کوه چشمه‌های متعدد آب گرم هنوز در حال فعالیت هستند و بطور کلی این ناحیه از نظر زمین شناسی بسیار پیچیده و خاص است. در طول تاریخ اقوام مختلفی نظیر ماناها (در هزاره اول قبل از میلاد مسیح) در دامنه‌ این کوه ساکن بوده‌اند.  همچنین اهالی متعقدند این چشمه‌ها به علت وجود املاح معدنی کوه زندان خاصیت متعدد درمانی دارد. ارتفاع این کوه میان تهی مخروطی شکل از سطح زمین مجاور بین 97تا100متر است و در مرکز ان گودالی به قطر دهانه 65 متر وعمق 80 متر وجود دارد.در طوقه این مخروط بقایای معبد مقدسی مربوط به هزاره اول قبل از میلاد وجود دارد که در دهه چهل توسط هیات باستان‌شناسی آلمانی مورد کاوش و مطالعه قرار گرفته است.بعد از رونق آتشکده آذر گشنسب دوره ساسانی تا مدتی از کوه زندان سلیمان و تعدادی از واحدهای معماری آن به عنوان قلعه نگهبانی استفاده می‌شد.آتشکده اذر گشنسب مهمترین آتشکده ساسانیان و به عنوان پایتخت مذهبی ایرانیان در مجموعه باستانی تخت سلیمان قرار دارد و یکی از سه آتشکده مهم زرتشتیان محسوب می شود.برخی از باستان شناسان وکاوشگران اماکن تاریخی متعقدند این کوه اصلا سابقه آتش‌فشانی نداشته است، بلکه در ابتدا دریاچه‌ای شبیه دریاچه تخت سلیمان بوده که بعدها آب آن خشک شده و به صورت فعلی درآمده است.همچنین در ارتفاع 65 متری این کوه دیواری مانند کمربند پس از حفاری مشاهده شده که طول آن در حدود 800 متر است.زندان سلیمان در حالت کلی ساختار رسوبی مشابهی شبیه وضعیت فعلی مجموعه تخت سلیمان دارد. این کوه در زمان مانایی‌ها درحدود سالهای 660تا 830 قبل از میلاد به عنوان عبادتگاه استفاده می شده است و در دهه 60میلادی به منظور بررسی و مطالعه ساختار درونی گودال کوه زندان سلیمان یک هیات باستان شناسی آلمانی از سمت شمال شرقی دامنه آن تونلی حفر کردمد که بعد از آن عملیات مجدد مسدود گردید.مجموعه میراث فرهنگی وگردشگری تخت سلیمان در42 کیلومتری شمال شرقی شهرستان تکاب در جنوب اذربایجان غربی به عنوان اثر ملی کشور در آثار جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.  محوطه تاریخی زندان سلیمان   محوطه تاریخی زندان سلیمان  محوطه تاریخی زندان سلیمان  محوطه تاریخی زندان سلیمان  محوطه تاریخی زندان سلیمان  محوطه تاریخی زندان سلیمان  محوطه تاریخی زندان سلیمان

آثارباستانی ایران : مجموعه تاریخی عباس‌آباد بهشهر

عباس آباد بهشهر یکی از دیدنی ترین مناطق شمال کشور است که تاریخ و طبیعت را با هم تلفیق کرده و اثری به یاد ماندنی پدید آورده است. درباره بهشهر می گویند که چون مادر شاه عباس، بهشهری بوده، او با مسافرت به بهشهر، این شهر را پایتخت تابستانی خود کرده و نام آن را به اشرف‌البلاد، یعنی بهترین و شریف‌ترین شهرها، تغییر داده است و در همین زمان ها کاخ‌ها و عمارت‌هایی را در بهشهر بنا کرده است.تصاویری از  عباس آباد بهشهر عباس آباد بهشهرعباس آباد بهشهر عباس آباد بهشهرعباس آباد بهشهرعباس آباد بهشهرعباس آباد بهشهر

آثارباستانی ایران : تالار اشرف یکی از بناهای تاریخی اصفهان

تالار اشرف یکی از بناهای تاریخی اصفهان است که در دوره صفوی سکونت‌گاه پادشاه، و حرم سلطنتی بود و در دوران قاجار، خانه صارم‌الدوله (فرمانده نظامیان اصفهان) شد و سپس به انبار علوفه و اقامت‌گاه سربازان روسی تبدیل شد و روزگاری به اداره صحیه و سجل احوال، اداره معارف، اداره فرهنگ و هنر، اداره آموزش و پرورش، و اداره تشریفات استانداری تغییر کاربری داد. تالار اشرف که در زمان شاه عباس دوم صفوی ساخته شد و در دوره شاه سلیمان کامل شد، در محدوده تاریخی دولتخانه صفوی و در نزدیکی رکیب‌خانه، تالار تیموری، توحیدخانه و کاخ چهلستون قرار داشت و اکنون در غرب خیابان استانداری و در محدوده باغ استانداری اصفهان واقع است.این بنا به طور کامل با چوب بست ساخته شده بام آن مسطح بر پایه های بلند ضخیم پوشیده از طلا نهاده شده است.در اوایل جنگ جهانی اول به عنوان انبار مورد استفاده واحدهای نظامی و سپس به جایگاه دسته موزیک نظامی تبدیل می شود. حدود 80سال قبل پس از تخریب ساختمان های چپ و راست تالار اداره باستان شناسی با مرمت بنا از ویرانی آن جلوگیری کرده و سپس ساختمان برای استقرار اداره معارف عمومی در نظر گرفته می شود.عمارتی که به نام تالار اشرف نامیده می شود باقیمانده کاخ های عصر صفوی است که در منطقه دولت خانه در کنار قصرهای دیگری همچون تالار سرپوشیده، کاخ هشت بهشت، کاخ پشت مطبخ، رکیب خانه و تالار تیموری مجموعه ای از کاخ های باشکوه آن روزگار را تشکیل می داده است.  کلمه «اشرف» باعث شده تا برخی ساختمان این عمارت را به «اشرف افغان» نسبت دهند. اما مطالعات محققین و پژوهشگران بیانگر این نکته است که «تالار اشرف» در زمان شاه عباس دوم ساخته شده و در عصر جانشین او شاه سلیمان کامل شده است.این اثر زرنگار از لحاظ هنر تزئین و نقاشی و مقرنس های زیبا و گچبری و طاقهای متناسب ضربی جلوه و شکوهی خاص دارد.بسیاری از خارجیانی که در روزگار صفویه و بعد از آن دوران به شهر اصفهان آمده اند تالار اشرف را بنائی نفیس، شکوهمند و زیبا توصیف کرده اند.برخی از محققین نوشته اند در اوائل جنگ جهانی اول (1914 تا 1918 میلادی) تالار اشرف انبار علوفه بوده و بعد از آن یکی از واحدهای نظامی در آن مستقر شده است و در این زمان بوده است که گچبریها و نقوش زیبای کاخ را در زیر اندودی از گچ پنهان کرده اند.در اواخر دوره قاجار، مرمت هائی در آن صورت گرفت و از ویرانی نجات یافت. پس از این تعمیرات بود که به اداره معارف وقت اختصاص یافت. بعد از دوران قاجار تعمیرات بیشتری در عمارت به عمل آمد و نقاشی هائی که از زیر گچ خارج شده بودند به وسیله استادکاران و نقاشان برجسته و هنرمند اصفهان ترمیم شدند.در حال حاضر عمارت تالار اشرف یکی از بناهای بسیار معروف اصفهان است. این شهرت بیشتر به خاطر نقاشی های زرنگار و گچبریهای پرکار آن است.عمارت باشکوه اشرف، دارای تالاری بزرگ در میانه بنا و اتاق‌های جانبی است. تالار اصلی دارای سقف قوسی بلند (چون سقف آسمان) با تزئینات بسیار نفیس مقرنس کاری و قطاربندی با پوشش زرنگار و گچ‌بری‌های رنگین و لاجوردی زیباست که در هیچ کدام از بناهای دوره صفوی همانند ندارد. در نقطه اوج سقف تالار مرکزی، شمسه‌ای گردان یا گردونه مهر با 24 شعاع زرین، چشم را خیره می کند که در میانه یک شمسه بزرگ‌تر دوازده‌پَر و در دل مقرنس‌های زیبای پُرنقش و نگار می‌درخشد و منظومه‌ای از ستاره‌های منقوش بر مقرنس‌ها برگرداگرد این کانون تابنده حلقه زده‌اند.  تالار اشرف  تالار اشرف  تالار اشرف  تالار اشرف  تالار اشرف

طبیعت ایران : گلوگاه؛ هزاران سال تاریخ و طبیعت

گلوگاه را شهر گلاب می نامد و معتقدند «گلو» در نام این شهر اشاره به گلاب دارد. این شهر در منطقه ای که در دوره اسلامی کبود جامه یا پنجاه هزار نامیده می شد، قرار گرفته و در حقیقت جانشین شهر تاریخی نامیه است که بعد از تمیشه در این منطقه بزرگترین شهر قرن اول هجری بوده است. ظاهرا این شهر بعد از حمله مغول به ایران از بین رفته و مردم آن پراکنده شده اند. آثار خرابه ها، سکه ها و ادوات دیگری که به دست آمده، قدمت این محل را به 1254 سال پیش می رساند.اکثر اهالی گلوگاه ترک زبان هستند. آنها جزء ایل و طایفه عمرانلو اند و عمده کمی از اهالی این شهر هم به طایفه ای به نام کلبادی ها و عده ای دیگر به طایفه گلو (Golo) می رسند. به جز این ها بقیه اهالی گلوگاه مهاجرند و از جاهای دیگر به این منطقه آمده اند.   تاریخ در گلوگاهدر شمال غربی گلوگاه تپه تاریخی گراودین، وجود جر یا خندق کلباد در شرق گلوگاه به فاصله تقریبی 2 کیلومتر اهمیت این محل را ثابت می کند و در جنوب آن بقایای جاده شاه عباسی قرار گرفته است که از مسیر جنگل های سرسبز، چشمه ها، آبشارها و آبهای معدنی قابل توجه و دیدنی به کوه های شرشری محدود می شود و از نظر تاریخی و باستان شناسی اهمیتی ویژه دارد.طبق نوشته ملگونوف روسی در حدود سال 1780 میلادی آقامحمّدخان قاجار این ایل را از قراباغ و قراداغ (امروزه قره باغ جزء جمهوری آذربایجان و قراداغ جزء آذربایجان خاوری در خاک ایران است) به اینجا کوچانیده اند. از نظر تاریخی هم سرنوشت 2سلسله از سلسله های تاریخی ایران در این منطقه رقم خورده است. اولی با شکست محمدحسن قاجار در سال 1171هجری قمری در نزدیکی گراودین تپه به دست کریم خان زند که بعد از آن دولت مستقل زندیه تاسیس شد (در همین زمان خندق (جر) کلباد دور تا دور محدوده شهر احداث شد) و دومی بعد از فوت کریم خان و اتحاد خاندان آقامحمدخان قاجار با یکدیگر که باعث شدبر سر تا سر مازندران، گیلان، آذربایجان و قفقاز استیلا یابند و در همان موقع یعنی سال 1195هجری قمری توانستند ایل عمرانلو را از قره باغ و قره داغ بکوچانند و در گلوگاه فعلی سکونت دهند تا از خندق کلباد و منطقه گلوگاه حفاظت کنند و در هنگامه جنگ با سپاه زندیه موفق شوند در همین مکان آنان را شکست سختی دهند و به اسارت بگیرند.   ایل عمرانلو به منظور سر حد داری و جلوگیری از تهاجم ترکمن ها به منطقه فعلی به امر آقامحمّد خان قاجار آمده به طوری که سنگره های موجود در ساحل خلیج گرگان و نیز قلعه ای در شبه جزیره میانکاله (سرتک میان قلعه) این ادعا را ثابت می کند.جوانان این ایل در مواقع و مراحل مختلف حتی در پای رکاب آقامحمّد خان علیه دشمنان منطقه ای و کشوری جنگیدند. به همین جهت آقامحمّد خان قاجار اراضی فعلی و آب اوان را به طور رایگان به افراد این ایل هدیه کرد و طبق فرمانی که از طرف فتحعلی شاه حکم شده طبق معمول سنواتی، کارگران دهات مجاور نهر، قریه اوان را تعمیر و تحویل این عمرانلو دهند، زیرا در مقابل این کار سربازان ایل عمرانلو وظایف خود را در خدمت به مرزداری و مملکت با آسوده خاطر انجام دهند.بنابراین دست زندیه ابتدا از مازندران و سپس سراسر ایران کوتاه و سلسله زندیه منقرض شد و مقدمات تاسیس رسمی سلسله قاجاریه در سال 1199هجری قمری در پای تپه گراودین فراهم آمد.   چرا گلوگاه؟درباره وجه تسمیه گلوگاه دو روایت وجود دارد. اول این که کلمه گلوگاه در زبان فارسی به معنای جای استراتژیک و پر رفت و آمد است که کنترل یافتن بر آن در فنون جنگی بسیار مهم است. و دوم این که از دو کلمه گلو به معنای گلاب و گاه به معنای جایگاه و محل تشکیل شده است. گلوگاه در منطقه ای که در دوره اسلامی کبود جامه نامیده می شد، واقع شده است و محل گلاب است. چطور برویم؟گلوگاه در جنوب شرقی دریای مازندران و شمال رشته کوه البرز قرار دارد. برای سفر به این منطقه باید به شرق استان مازندران و شهرستان بهشهر بروید که در واقع جایی در غرب استان گلستان است. این شهر در فاصله 5کیلومتری از دریا واقع شده است.     کجا بگردیم؟در سفر به گلوگاه یکی از مکان‌هایی که باید از آن دیدن کنید، توسکاچشمه است که در قسمت جنوبی این شهر و در بین راه دامغان و دریای آرام گلوگاه قرار دارد. دریای آرام گلوگاه در سمت شمال جاده سنگفرش شاه عباسی در جنوب گلوگاه است که از وسط جنگل عبور می کند.

طبیعت ایران : بندر ترکمن

سفر به بندر ترکمن شما را با تجربه ای جالب و بی‏نظیر مواجه می‏کند، جایی که زبان هموطنان‏مان را به خوبی متوجه نمی‏شویم اما نگاه مهربان و سخاوتمند آن‏ها همواره نگران مهمان‏های سرزمین شان است و از هیچ مهر و کمکی دریغ نمی کنند. اگر به این شهر سفر می کنید فراموش‏ نکنید قورقومی یعنی سلام. بندر ترکمن، از نظر تاریخی شهری قدیمی نیست، در واقع در سال 1306 در پی سرکوب عشایر توسط پهلوی اول و با اهداف نظامی این شهر تاسیس شد. جالب است بدانید این بندر نخستین شهر کشور است که توسط مهندسین و معماران ایرانی و بلژیکی مطابق با اصول شهرسازی ساخته شده و نقشه آن تار عنکبوتی و بسیار منظم است.پیش از تاسیس این بندر، بندر گز و دیگر شهرهای اطراف حالت مرکزیت داشتند که با ظهور این بندر که در ابتدا "بندر شاه" خوانده می‏شد دچار رکود شدند. بندر ترکمن، پایتخت خاویار دنیاست که در کنار پنبه فراوانی که در اطراف آن کشت می‏شود از ارکان اصلی اقتصاد محلی است.  ساکنین این بندر عمدتا ترکمن هستند اما فرهنگ آنها از فرهنگ مازندرانی، ترکمنی و حتی روسی و قزاقی گرفته شده است. بندر ترکمن با وجود آنکه به دریا چسبیده از نظر اقلیمی در منطقه آب و هوایی نیمه خشک و معتدل قرار می‏گیرد و این به دلیل مجاورت با ترکمن صحرا و بیابان‏های جنوبی ترکمنستان است. اگر قصد سفر به بندر ترکمن را دارید، به شما پیشنهاد می کنیم با افزودن یکی دو روز به سفر خود، دیدنی‏های اطراف آن را نیز در برنامه خود بگنجانید. کجا بگردیم؟جالب ترین نقطه شهر اسکله آن است. دریای مازندران، و اسکله توریستی بندر ترکمن در غرب شهر واقع شده، جایی که می‏توان سوار قایق‏های پدالی یا موتوری شد و بازارهای ساحلی و رنگارنگ صنایع دستی در آن قرار دارند.دوشنبه بازار بندر ترکمن بهشت مسافران عاشق صنایع دستی است. انواع صنایع دستی ترکمنی شامل پشتی، قالی، محصولات نمدی، سوزن دوزی و جواهرات با قیمتی مناسب در این بازار به فروش می‏رسند.آشوراده: در غرب بندر ترکمن بزرگترین جزیره ایرانی در دریای مازندران، در شبه جزیره میانکاله واقع شده است. در گذشته آشوراده از سه جزیره تقریبا به هم پیوسته تشکیل می شده که دو جزیره کوچک و انتهایی در طول قرن ها به زیر آب رفته اند و حالا آشوراده نیز به همان دلیل متروک و نیمه مغروق مانده است. البته مسافران می توانند از بندر ترکمن با قایق موتوری ظرف 10 دقیقه به آشوراده برسند و از زیبایی های بینظیر و آرامش مثال زدنی آن لذت ببرند.سواحل قابل شنای جزیره برای آقایان و طرح سالم‏سازی برای خانم‏ها آشوراده را به مقصدی ایده‏آل برای علاقمندان به ساحل و شنا تبدیل می‏کند. اما اکنون این جزیره زیبا و پر از آرامش ساکنی جز صیادان و کارمندان شیلات ندارد. بی‏جهت نیست که 40% خاویار کشور در این جزیره تولید می‎شود، خاویار آشورا ده از معروفترین و مرغوبترین خاویارهای دنیا به شمار می‏آید.آشوراده که از واژه ترکی "آشیر آداسی" گرفته شده، از آنجا که بعنوان چراگاه هم مورد استفاده قرار می‏گرفته در بین مردم محلی مال آشیر هم خوانده می شده است. جزیره تا اوایل قرن هنوز هم یکی از اصلی ترین زیستگاه های ببر مازندران یعنی قوی ترین گوشتخوار جهان بوده، حیوانی که حدود 40 سال پیش آخرین نمونه زنده آن توسط یک شکارچی از پا درآمد.میل رادکان: میل رادکان، با حدود 35 کیلومتر فاصله از بندر ترکمن، در یک ناحیه جنگلی کوهستانی واقع است. این برج، یکی از مجموعه برج هایی است که در مسیر لاجیم ورسک به بندر ترکمن، برای راهنمایی و اسکان مسافران ساخته شده است و بعدا مقبره بانی اش شد.بانی برج، یکی از اسپهبدان آل باوند به نام ابوجعفر محمد بوده است که دستور ساخت آن را در سال 407 ه.ق داده است. برج شامل دو بخش بدنه و گنبد است، و گنبد مخروطی و دو پوشه آن 35 متر ارتفاع دارد. تعدادی کتیبه به دو خط پهلوی و کوفی در برج موجود است. مصالح بکار رفته در ساخت برج، ملاط گچ و آهک است.  آق قلا: شهری است در 36 کیلومتری شمال شرق بندر ترکمن، از معروفترین آثار این شهر، پل خشتی آن است که بر روی رود گرگان ، در زمان صفوی بر روی پایه های ساسانی ساخته شده است. این پل دو مناره داشته که اکنون از بین رفته است. بنظر می رسد پل به دستور شاه عباس صفوی ساخته شده باشد.قلعه کهن از دیگر بناهای شهر است که اکنون مخروبه شده و جز دو دیوار آن چیزی باقی نمانده است. این قلعه به قلعه مبارک آباد نیز معروف است. سد وشمگیر، در 5 کیلومتری شمال شرق آق قلا نیز یکی از دیدنی های شهر است که برای گذراندن یک روز در دل طبیعت انتخاب خوبی است.بندر گز: در 12 کیلومتری بندر ترکمن، یکی از مراکز کشت پنبه کشور و یکی از شرقی ترین بنادر دریای خزر به نام بندر گز قرار گرفته، پیش از آنکه بندر ترکمن رونق بگیرد، این بندر قدیمی، قطبی مهم و بندر تجاری منطقه بوده است. از آثار تاریخی بندر" جر کلباد" در غرب روستای کهنه کلباد است. آتشکده قدیمی مخروبه، قلعه های باستانی مثل مار قلعه، قدیم قلعه و عروس قلعه هم از دیگر آثار قدیمی دیدنی بندر هستند. چطور به بندر ترکمن برسیم؟اگر از شهرهای مرکزی، جنوبی و غربی ایران به سمت بندر ترکمن می آیید، بهترین مسیر، مسیری است که از تهران شروع می شود و با امتداد در جاده فیروزکوه و رسیدن به ساری به سمت شمال شرق ادامه می یابد. با استراحت یا اقامت شبانه در ساری می توانید مسیرتان را به سمت نکا، بهشهر، گلوگاه ، نوکنده ادامه داده و از آنجا وارد بندر گز شوید و با یک گشت نیم یا یک روزه در این بندر با طی مسیری 15 دقیقه ای به بندر ترکمن برسید.برای همین مسیر راه آهن تهران- گرگان هم در دسترس است که با طی مسیر موازی با راه جاده ای یکی از زیباترین مسیرهای ریلی کشور به شمار می رود.اگر از آذربایجان غربی، شرقی، اردبیل یا گیلان و مازندران به سمت بندر ترکمن می روید، مسیر جاده اصلی را ادامه دهید و با عبور از استان گیلان و پشت سر گذاشتن رامسر، تنکابنف چالوس، نوشهر، محمود آباد،قائم شهر،ساری، نکا و بهشهر وارد استان گلستان و سپس بندر ترکمن شوید.  از سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی، رضوی و شمال هم می توانید از دو مسیر به بندر ترکمن برسید: از مشهد به سمت قوچان رفته و مسیرتان را به سمت کلاله ادامه دهید و با گذشتن از گنبد به سمت غرب ادامه مسیر دهید تا به بندر ترکمن برسید.مسیر دیگر را می توانید با گذر از نیشابور و سبزوار و میامی به سمت شاهرود ادامه دهید و از انجا به آزادشهر و گرگان و در فاصله یک ساعته به بندر ترکمن برسید.از سمنان هم می توانید همان مسیر شاهرود- گرگان را ادامه دهید و هم می توانید مسیر شهمیرزاد به ساری را انتخاب کنید که یکی از زیباترین مسیرهای کوهستانی جنگلی کشور است.برای کسانی که مایلند با هواپیما به این مقصد برسند هم دو رودگاه نزدیک به بندر ترکمن وجود دارد: هم فرودگاه گرگان و هم فرودگاه نکا در فاصله ای اندک از مقصد شما واقع هستند.چی بخوریم؟در بندر ترکمن احتمال زیادی دارد که مهمان مردم صمیمی این شهر شوید، غذاهای خانگی بندر ترکمن بسیار لذیذ هستند و در کنار شیرینی‏ها و نوشیدنی‏های منحصربفرد این بندر، ترکیب جالبی از طعم و مهمان‏نوازی را به مسافر ارائه می‏دهند. غذاهای ترکمن، بر مبنای گوشت لذیذ گوسفندی و سبزیجات تهیه می شوند.  مشهورترین غذای ترکمنان "چکدرمه" است که با تکه های درشت گوشت و پیاز و گوجه فرنگی و برنج تهیه و خورده می شود. هلی آش هم یکی از انواع آش است که در میان ترکمنان محبوبیت خاصی دارد. آش شامل بنشن و سبزیجات و گوجه فرنگی و شکر وپیاز است. چی بخریم؟دوشنبه بازار بندر ترکمن محلی است که می توانید زیباترین صنایع دستی ترکمنان را با قیمتی خوب از دست کسانی که به نحوی در تولید آنها نقش داشته اند تهیه کنید.مهمترین محصول این بندر، بدون شک خاویار و ماهی است. برنج، لبنیات و محصولات کشاورزی نیز از دیگر سوغات این شهر هستند. اما برای یک گردشگر، صنایع دستی این شهر از هرچیز دیگری جذاب تر است. دنیای رنگ در این بندر مسافر را به خرید یادگارهای شهر ترغیب می کند.دوشنبه بازار بندر ترکمن محلی است که می توانید زیباترین صنایع دستی ترکمنان را با قیمتی خوب از دست کسانی که به نحوی در تولید آنها نقش داشته اند تهیه کنید. انواع قالی و قالیچه ترکمنی، محصولات نمدی، نمد دورویه به نام قاشماگئجه، پشتی های زیبای ترکمنی، ابریشم بافی، سوزن دوزی از دیگر صنایع دستی این منطقه هستند. لباس ترکمنی نیز که لباده ای گشاد بهمراه پوستین هایی بنام ایچمک که از پوست بره قره گل درست می شوند و زیورآلات زنانه بهترین یادگاران سفرتان خواهند بود.

طبیعت ایران : بندر انزلی، بهشت اروپایی ایران

بندر انزلی، یکی از شهرهای زیبای شمال ایران است که هر سال پذیرای میلیون ها توریست است، جاذبه های دیدنی زیادی دارد و در کنار کمیت، تنوع دیدنی هایش هر گردشگری را به چند روز ماندن در انزلی تشویق می کند.بندر انزلی یکی از دیدنی ترین شهرهای استان گیلان هم به جهت طبیعی و هم معماری های دیدنی است. انزلی دومین شهر گیلان با فاصله 40 کیلومتری (نیم ساعته) از رشت و پنجمین بندر فعال اقتصادی کشور محسوب می شود.  چرا انزلی؟درباره وجه تسمیه این بندر زیبا نظرات مختلفی وجود دارد. گروهی معتقدند هنگامی که آخرین فاتحان عرب با گذر از کوه های البرز سرانجام به انزلی رسیدند، دستور پیاده شدن و فرود آمدن نهایی را به سربازان خود دادند و نام انزلی از فعل انزل به معنای فرود بیا آمده است. برخی نیز آن را تغییر یافته لغتی روسی به معنای «بمان» می دانند اما نزدیکترین حدس به منطق، به معنی لنگرگاه اشاره می کند (انزل به معنای لنگر)، همچنین در برخی متون یونانی برکه و مرداب با اسامی آنزالیا و انزلیوس خوانده شده اند که احتمال ریشه گرفته نام انزلی از واژه های یاد شده باشد نیز منتفی نیست. به عنوان آخرین داستان در این زمینه جالب است بدانید که موسسان اولیه شهر را دو برادر به نام انزل خان و غازان خان می دانند که در عین رقابت بنای این دو شهر را گذاشتند.دیدنی های بندر انزلیدر سفر به انزلی دیدن برخی از آثار را نباید از دست داد، در ادامه به تعدادی از آنها اشاره می شود:تالاب انزلیتالاب انزلی به باور کارشناسان محیط زیست یکی از بزرگترین و جالبترین تالاب های دنیا از نظر تنوع زیستی است و در ساحل جنوب غربی خزر و در غرب دلتای سفید رود، در جنوب شهر انزلی واقع است. این تالاب با وسعتی در حدود 280 کیلومتر مربع مربع و عمق 1.5 تا 2.8 متری و جزایر کوچک و بزرگی که سر از آن بیرون آورده اند. بهشت اروپایی ایراندر زمستان میزبان انواع پرنده های دریایی به ویژه قوهای سفید، غاز، اردک، مرغابی، چنگر و دیگر پرندگان مهاجر است. یکی از جذابیت های بی نظیر تالاب انزلی، نیلوفرهای آبی است که در سراسر تالاب به چشم می خورد. نیزارها و لاله دریایی نیز در حاشیه تالاب مناظری دیدنی در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهد. قایق سواری بر پهنه مرداب یکی از مفرح ترین لحظات سفر به بندر انزلی است. موج شکنموج شکن انزلی که برای جلوگیری از آسیب رساندن موج های دریا به کشتی ها و قایق ها ساخته شده، اکنون به محلی برای تفریح تبدیل شده است. تقریبا هر بازدیدکننده از انزلی یک عکس یادگاری در کنار موج شکن دارد.  در سال 1274 ساخت موج شکن غازیان و انزلی آغاز شد و 1293 کار ساخت آن به پایان رسید. موج شکن ها روی تیرهای چوبی که در کف دریا تعبیه شده اند ساخته شده و در سال های اخیر مورد مرمت قرار گرفته اند. پل های انزلیدر گذشته که غازیان و انزلی دو شهر جدا از هم بودند، رفت و آمد بین آن دو از طریق قایق انجام می شد. در سال 1314پل های انزلی و غازیان به منظور اتصال این دو مکان آغاز شد. پل فعلی با جلوه هایی از گذشته خود به صورت بتونی ساخته شده است. گفته می شود در گذشته یکی از دهانه های آن متحرک بود.برج ساعتاین برج که یکی از قدیمی ترین بناهای انزلی است و هنوز از آن استفاده می شود، پشت بازار سپه و میدان انزلی واقع شده است. ظاهرا این برج به دستور خسروخان گرجی، حاکم ناصرالدین شاه در انزلی در سال 1194 شمسی ساخته شده است.  این برج آجری 28 متری با چراغ روغنی اش به منظور دیده بانی و همچنین راهنمایی کشتی ها ساخته شده و پس از آن که در سال 1307 بازسازی شد در هر چهار طرف آن ساعتی نصب شد و از آن پس نامش را برج ساعت گذاشتند. این برج از فاصله چندین کیلومتری قابل مشاهده است. بلوار ساحلیاز آنجا که بندر انزلی از سالیان دور با روسیه تزاری هم مرز بوده و رفت و آمدهای بسیاری بین شهرهای هم مرز با انزلی صورت می گرفته حال و هوایی اروپایی داشته که نشانه های آن را در معماری شهر می توان مشاهده کرد. بلوار انزلیپارک بزرگی که در امتداد تالاب وجود دارد با وسعت 3500 متری در سال 1305 ساخته شده است. در شمال این بلوار دو موج شکن معروف انزلی چشم اندازی زیبا ایجاد کرده اند. در حاشیه جنوبی آن امروز غرفه های چای و قلیان در تمام مسیر وجود دارد که محل تجمع جوانان، خانواده ها و گردشگران خصوصا در شب های تعطیل است.  کاخ انزلیدر فاصله دو پل انزلی و غازیان، کاخ سلطنتی انزلی در وسعتی نزدیک به 1500 متر در کنار ساحل دیده می شود. این کاخ در فاصله سال های 1308 تا 1314 و پس از حادثه آتش سوزی کاخ خوشتار یا در کنار کاخ اصلی ساخته شد.کاخ خوشتاریا خود متعلق به تاجر روسی بوده که برق را به ایران آورده است. کاخ امروز به موزه نظامی نیروی دریایی تبدیل شده که انواع سلاح گرم و سرد از زمان صفویه به بعد را در معرض تماشا قرار می دهد.  حافظیه انزلیدر بالای بلوار ساحلی انزلی و در کنار بنای شهرداری، بنایی سفید رنگ شبیه حافظیه شیراز قرار دارد. این بنا در سال 1311 به سفارش شهرداری و توسط گروهی از مهندسان آلمانی احداث شد. پیش از این، مکان برگزاری کنسرت های موسیقی بوده و هنوز هم به دلیل شباهتی که با حافظیه دارد به همین نام خوانده می شود. اکنون از این محل در کنار جذابیت گردشگری به عنوان مکان برگزاری نمایشگاه های کوچک نقاشی و صنایع دستی استفاده می شود. کشتی میرزاکوچک خان جنگلیاین کشتی تنها شناور سواحل شمالی کشور است که برای مقاصد تفریحی مورد استفاده قرار می گیرد. صرف یک وعده همراه با موسیقی و عبور روی آب های تالاب انزلی و دریای خزر تجربه ای است که ارزش امتحان کردن دارد.چی بخوریم؟سفره گیلانی خیلی معروف است اما سفره انزلی چی ها هم شهره عام و خاص شده است. غذاهای دریایی و فصلی که با سبزی های محلی طبخ می شود، به همراه کباب های خوشمزه، تنها بخشی از سفره مردمان انزلی است. معروفترین غذایی که در انزلی می توانید میل کنید، فسنجان است. این خورش تقریبا مانند بقیه فسنجان ها تهیه می شود با این تفاوت که مزه غالب آن ترشی است. رب انار فسنجان شمالی باید از نوع ترش آن باشد؛ همچنین فسنجان سنتی انزلی را به جای مرغ با گوشت چرخ کرده با مرغابی درسته می پزند.از انواع کباب های لذیذ، توصیه می شود در انزلی ترشه کباب را امتحان کنید که گوشت راسته گوسفند یا گوساله است که در سُسی شامل گردوی چرخ کرده، رب انار، پیاز، چوچاق و جعفری برای نصف روز خوابانده شده است. انواع ماهی شمالی با بهترین طبخ در انزلی پیدا می شود اما ماهی سوف (در فصل) ماهی سفید و اوزون برون بهترین گزینه ها هستند. بهترین بشقاب پیش غذای انزلی شمال اشپل، گردو و باقالاست. بورانی بادمجان، زیتون و سیر ترشی را در کنار غذا فراموش نکنید. کال کباب، ترشه شامی و خورش از دیگر خوراک های خوشمزه انزلی هستند.چی بخریم؟شنبه بازار انزلی از 70 سال پیش تاکنون به شکل هفتگی در خیابان میرزا کوچک خان برگزار می شود. در این بازار که محل تجمع انزلی چی ها و مردم روستاهای اطراف است، همه نوع جنسی عرضه می شود؛ از مرغ و جوجه زنده، تا انواع سبزی های محلی، انواع ترشی تا کفش و لباس و ابزار کشاورزی.از مراکز خرید دیگر شهر می توانیم از بازار انزلی واقع در خیابان پاسداران و بازار پردیس در خیابان مطهری نام ببریم.بازار ساحلی که محل فروش صنایع دستی است نیز در بلوار ساحلی قرار دارد. بازار گیلار غازیان و بازار سپه در خیابان سپه نیز از دیگر مراکز خرید شهر هستند. مرغوبترین سوغات انزلی را که شامل انواع ماهی، سبزیجات محلی، سیر ترشی و زیتون است را در شنبه بازار می توانید تهیه کنید. حلوا عسلی، کاکا و نباتی همدر اکثر قنادی ها و سوغاتی فروشی ها قابل دسترس هستند. مرواریدبافی، رایج ترین صنایع دستی انزلی است که آن را هم می توانید از بازار هفتگی و مراکز فروش سوغات تهیه کنید.

ضیافت شهردار اصفهان در چهارمین شب جشنواره کودک برپا شد/ضیافت همیشگی در هتل سوئیت

ضیافت شهردار اصفهان با حضور مهمانان جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در رستوران چهلستون مهمانسرای عباسی برپا شد.به گزارش ستاد خبری بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، شهردار اصفهان در ضیافتی به مناسبت برگزاری بیست و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، میزبان هنرمندان و اهالی سینمای کودک، اهالی رسانه‌های گروهی و مهمانان جشنواره بود. در ابتدای این ضیافت شام، مجری برنامه، از طرف خانواده شهرداری اصفهان و اعضای شورای اسلامی شهر اصفهان به مهمانان خیرمقدم گفت و اظهار داشت: یک دهه مدیریت شهرداری را به مسئولان شهرداری اصفهان تبریک می‌گویم زیرا آنها خدمت ماندگاری را برای این شهر به یادگار گذاشته‌اند و ضیافت امشب شهردار اصفهان دکتر سقائیان نژاد، به همین مناسبت است. در ادامه این مراسم، داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) گفت: برای من بسیار سخت است در این جمع صحبت کنم اما در طول این چند روز که در اینجا اقامت داشتم بسیار خوش گذشت. در ادامه، جهانبخش سلطانی بازیگر اصفهانی سینما و تلویزیون گفت: بیست و هفتمین دوره جشنواره کودک را تبریک می‌گویم. من از دکتر سقائیان‌نژاد شناخت کافی دارم. او انسانی دانشمند و فرهیخته است که جهت رشد و تعالی هنر زحمات زیادی کشیده است. خدا را شکر می‌کنیم چنین انسان متعهدی شهردار اصفهان است، زیرا آنچه را که انجام می‌دهد، برگرفته از ایمانش است. شاید هنرمندان شهرهای دیگر و تهران به ایشان ارادات نداشته باشند، اما ما اصفهانی‌ها به او افتخار می‌کنیم. در ادامه بهنوش طباطبایی گفت: خسته نباشید به همه عزیزانی که جشنواره به طور منظم به اینجا رساندند. ما خاطرات خوبی از اصفهان داریم زیرا همسر من اصفهانی است و ما به اصفهان بسیار سفر می‌کنیم.حسام نواب‌صفوی گفت: امسال سال دومی است که در جشنواره شرکت دارم و با فیلم عملیات مهد کودک به اصفهان آمده‌ام. خوشحالم که این فیلم تاکنون بالاترین آرای مردمی را به دست آورده و خوشحالی دیگرم برای این است که جشنواره در این شهر تاریخی برگزار می‌شود.حسن پورشیرازی نیز در این ضیافت گفت: من نیز مانند همه خوشحالم که امسال به جشنواره آمدم و امیدوارم سال‌های بعد نیز جشنواره بهتر برگزار شود. وی با اشاره به فیلم‌هایی که دیده است، گفت: در میان فیلم‌هایی که دیدم تعدادی از آنها مربوط به فیلم‌های فیلمسازان اصفهانی بود که فیلم‌های خوبی بودند. مجید مظفری نیز گفت: مردم اصفهان و شهر اصفهان هرچه بیشتر از این جشنواره‌ها داشته باشند باعث رشد فرهنگی‌شان می‌شود زیرا آنها مردمی فرهیخته هستند. امیدوارم که تعداد این جشنواره‌ها بیشتر باشد و باید از شهردار اصفهان برای حمایت از جشنواره و برگزاری این ضیافت تشکر کنم. مهدی باقربیگی نیز ضمن خیرمقدم به هنرمندان گفت: باید از مسئولان که کمک کردند این جشنواره به این خوبی برگزار شود، تشکر کنم و امیدوارم سال آینده جشنواره فیلم کودک، تولیدات بومی‌اش نیز بیشتر شود. در پایان محمد قطبی مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان نیز گفت: از شما هنرمندان که به خانه خودتان اصفهان مهد فرهنگ و تمدن آمدید تشکر می‌کنم. امیدوارم اصفهان پایتخت برگزاری جشنواره فیلم کودک برای همه سال‌ها شود. در این برنامه مهمانان شاهد اجرای برنامه دف نوازی بودند.گفتنی است در این مراسم مهمانانی همچون علیرضا رضاداد، جواد اردکانی، هاشم میرزاخانی، حامد بهداد، حسام نواب صفوی، فرزاد اژدری، غلامرضا آزادی، علی روئین تن، محمد تقی فهیم، محمود گبرلو، محمدعلی طالبی، سیروس حسن پور، داریوش فرضیایی، حسن پورشیرازی، داریوش بابائیان، سیدهادی منبتی، پریوش نظریه، جهانبخش سلطانی، محمد قربان پور ، صادق صادق دقیقی، سعید ابراهیمی‌فر، علی شاه حاتمی، علی قوی تن، بهنوش طباطبایی، مهدی پاکدل، پوران درخشنده، مجید رضابالا نیز حضور داشتنئد.در سوی دیگر اصفهان و در هتل سوئیت نیز همانند روزهای قبل ، آقایان محمودی مدیرعامل ، اسلامی مدیریت داخلی ، هاشمی مدیریت رستوران ، حمیدرضا دافعیان ، نیلی، موسوی  و حمیدرضاصادقی نمایندگان جشنواره و امور تشریفات ، سرکار خانم ترابی و آقایان کریمی و هاشمیان در قسمت پذیرش و سایر کارمندان دلسوز و زحمتکش آن ، برای پذیرایی از میهمانان بیست و هفتمین دوره جشنواره بین المللی فیلمهای کودک و نوجوان سنگ تمام گذاشتند که دست کمی از ضیافت هتل عباسی نداشت ، که لازم است به همه این عزیزان خسته نباشید بگوییم.

آثارباستانی ایران: گنبد سلطانیه (زنجان)

گنبد سلطانیه در کنار آثار بزرگی مثل تخت جمشید، ارگ بم، میدان نقش جهان در میان آثار ایرانی ثبت شده در فهرست گنجینه‌های جهانی قرار دارد. بزرگترین گنبد تاریخی ایران و بزرگترین گنبد آجری جهان تنها سرآغاز لیست بلندبالایی است که این گنبد را توصیف می‌کند. شهر سلطانیه، در قرن 8 پیش از میلاد محل زندگی قوم ساکاراتی بوده و شاهان ماد آن را اریباد و ارساس می نامیدند، اما از آن تاریخ تا دوره مغول هیچ خبری از سلطانیه در تاریخ ایران نیست. تا پیش از آن که سلطان محمد خدابنده شهر را تبدیل به مرکزی پررونق و تجاری کند، این محل شهریاز یا شهریار خوانده می شد.گنبد سلطانیه از هر نظر بنایی منحصر بفرد و شگفتی ساز است اما ظاهرا آن را با الهام از مقبره سلطان سنجر در مرو طراحی کرده اند با این تفاوت که مقبره سلطان سنجرمربع است در حالیکه سلطانیه 8 ضلع است.این گنبد به حدی در دوره خود معروف بود که 100 سال پس از ساختن آن گنبد کلیسای سانتا ماریا دل فیوره فلورانس را با الهام از آن ساختند. رنگ اصلی در تزیین بنا آبی است که از آبی کمرنگ و آسمانی تا فیروزه ای و حتی سبزآبی سیر در کل آن دیده می شود. بنا دارای 3 در ورودی است که اکنون در اصلی مسدود است. همچنین 8 پلکان مارپیچ طبقات را به هم وصل می کند. بالای چهار ایوان اصلی بنا، چهار پنجره بزرگ وجود دارد.   گنبد سلطانیه از نظر حجم، سبک معماری، رابطه فضاها، تناسبات موجود در اجزای مختلف، ایستایی و مقاومت بنا، و زیبایی‌شناسی و تزیینات، نمونه ای منحصر به فرد و نقطه تحولی در معماری اسلامی به شمار می‌آید.  در بسیاری از متون تاریخی و سفرنامه‌ها، به عظمت این بنای باشکوه اشاره شده و بسیاری از شرق‌شناسان و باستان‌شناسان غربی نیز اهمیت فوق‌العاده آن را مورد تأکید قرار داده‌اند. بدنه اصلی گنبد و تمام ساختمان آن با آجر ساخته شده و گنبد با روکش کاشی‌های فیروزه‌ای و لاجوردی و به شیوه معرق‌کاری تزیین شده است. معروف ترین بنای شهرگنبد سلطانیه یا مقبره اولجایتو معروفترین بنای شهر سلطانیه و حتی کل استان زنجان است. این بنا که در فاصله سال های 702 تا 712 ه. ق به دستور سلطان محمد خدابنده و نظارت خواجه رشید الدین فاضل همدانی ساخته شده ، در واقع از ابتدا به قصد استفاده آرامگاهی ساخته شد. بنایی است 8 ضلعی با 8 مناره که سقف دو پوشه با شکوه و معروف فیروزه ای رنگی بر آن قرار گرفته است. در تمام بنا آیات قرآن و نوشته های مذهبی به خط ثلث و کوفی بر دیوارها و کتیبه ها دیده می شوند. این گنبد عالی ترین نمونه معماری ایلخانی است.   گفته می شود در ابتدا بنا بوده پس از اتمام بنای آرامگاه، اجساد امام علی و امام حسین (ع)، به این محل منتقل شوند که بعد ها با مخالفت علمای شیعه در نجف و کربلا و حرام بودن نبش قبر در اسلام، سلطان محمد خدابنده از انجام این کار منصرف می شود. برخلاف باوری که وجود دارد این مکان مقبره اولجایتو، سلطان محمد خدابنده نیز نیست. مدفن وی در کوه های اطراف سلطانیه است. در زیر بنا دالانهای زیرزمینی وجود دارد که بسیاری معتقدند برای برپایی آیین های شمنی که سلطان محمد در ابتدا وابسته آن بوده ایجاد شده اند. گروهی معتقدند سلطان محمد در سال های اخر عمرش از اسلام رو گردان شده و دوباره به آیین آباء و اجدادی اش متمایل شده و این دالان ها یادگار این بازگشت است.گنبد «ترین»هاگنبد خانه دارای 8 دیوار ضخیم است که وزن 1600 تنی گنبد را تحمل می کنند، 8 مناره نیز در زاویه هر دیوار وجود دارد. ارتفاع گنبد اولجایتو، 5/5 و قطر آن 30/6 متر است. این گنبد بزرگترین گنبد تاریخی ایران و بزرگترین گنبد آجری دنیاست.از لحاظ قدمت سلطانیه، قدیمی ترین گنبد دوپوشه جهان به شمار می رود. گنبد ضخامتی حدود 160 سانت دارد و فضای کاذب بین دو گنبد 60 سانتیمتر است. دولایه بودن گنبد یکی از دلایلی است ماندگاری آن است تا جاییکه گنبد حتی در برابر زلزله نیز تا به حال پایدار مانده است. تنها تغییری که در طول 700 سالی که از ساخت گنبد می گذرد بر آن اتفاق افتاده نشست 2 تا 8 سانتی متری آن است.   گنبد سلطانیه گذشته از جنبه آرامگاهی؛ بعنوان ساعت آفتابی نیز مورد استفاده قرار می گرفته است، هنگام ظهر از نوریکه ز دریچه اصلی سقف می تابیده قابل تشخیص بوده است، نوری که از پنجره های بزرگ عبور می کردند حدود ساعت و نوری که از پنجره های کوچک می گذرد حدود دقیقه را معین می کنند.سرداب در ضلع جنوبی زیر تربت خانه قرار دارد، برخی می گویند این بخش از بنا پیش از ساختن گنبد وجود داشته و محل برگزاری آیین های شمنی و محل دفن مردگان در سردابه ها با زیورآلات و وسایل شان بوده است.اما در سرداب هیچ اثری از آثار مقبره های شمنی دیده نمی شود. حتی مقبره سلطان محمد خدابنده هم در این مکان نیست. 110 پله ای که در بنا وجود دارد در حروف ابجد مترادف نام حضرت علی است و بیانگر ارادت سلطان محمد به این حضرت است. بنایی که جهانی شدبنا چندین بار در دوران مختلف مورد مرمت قرار گرفته، در دوره صفوی و قاجار ترمیم هایی روی آن انجام شده اما مرمت اساسی گنبد چندین سال است که در دست اقدام است.در داخل فضای گنبد و در زیر آن 35 سال است که داربست هایی دیده می شود که توسط هیات ایتالیایی مرمت گر گنبد کار گذاشته شده و هنوز بدون آنکه تغییر بنیادی در مرمت صورت بگیرد در آنجا وجود دارد. گنبد سلطانیه در سال 1384 در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. در خارج از بنای گنبد موزه کوچکی وجود داردد که عکس ها و اشیایی در آن برای بازدید وجود دارد.   چطور برویم؟گنبد سلطانیه در مسیر جاده تهران به تبریز قرار دارد و نمای زیبای آن از میان دشت های زنجان قابل مشاهده است. اگر مسافری از مرکز و جنوب کشور هستید در ابتدا باید خودتان را به تهران برسانید. چرا که زنجان و شهر سلطانیه در جاده تهران- تبریز واقع است.از تهران به سمت قزوین حرکت کنید، اگر مسیر جاده قدیم را انتخاب کرده اید باید از تاکستان عبور کنید تا به زنجان و پس از آن به سلطانیه برسید که در 36 کیلومتری زنجان قرار دارد. اگر مسیر انتخابی شما اتوبان قزوین به زنجان است باید از با استفاده از علائم خروجی وارد جاده قدیم شوید و مسیر را به شکلی که گفته شد ادامه دهید.گنبد سلطانیه با انشعاب از جاده اصلی و طی 5 کیلومتر در مسیر فرعی در میان دشت های اطراف خود را به شما نشان می دهد و از همان لحظه اول شکوه آن را خواهید دید.   چی بخریم؟در سلطانیه مجموعه ای از سوغات استان زنجان قابل تهیه است. صنایع دستی مثل ملیله دوزی و چاروق دوزی را می توانید از مغازه های خرید یادگاری بخرید.شیرینی های معروف زنجانی مثل باقلوای زنجانی و شیرینی شستی نیز از دیگر سوغات سلطانیه و استان زنجان هستند. میوهای خشک، کشمش و گردو هم از محصولات کشاورزی ناحیه است که در فصل قابل تهیه هستند.معروفترین سوغات استان زنجان چاقو است که بهتر است برای خرید آن به شهر زنجان مراجعه کنید تا ضمن بازدید از اماکن دیدنی شهر و بازار آن، این سوغات معروف را نیز بخرید.

تبلیغات بازرگانی شهرستان مریوان

رستوران صدف - مریوانرضایت شما سبب افتخار ما میباشد - کیفیت برتر و طعم لذیذ غذا را با ما تجربه فرماییدبا مدیریت آقای صلواتیچلوکباب کوبیده ، سلطانی و برگ - چلوجوجه - چلومرغ - چلوماهی - چلو ماهیچه- انواع چلو خورشتمریوان : میدان سرباز - جنب هتل میرانتلفن تماس : 3221707 - 0875

آبشارهای دیوانه کننده ایران! +عکسها - قسمت اول

در این مطلب با تقسیم ایران به 7 منطقه جغرافیایی، آبشارهای شاخص هر منطقه را در شکلی فشرده و موجز معرفی کرده ایم. برای این سفر شهریورماهی، سعی کرده ایم از میان آبشارها، آنهایی را پیشنهاد کنیم که غیر از زیبایی، بزرگتر، بلندتر و یا پر آب تر از دیگران باشند تا زیبایی و تنوع طبیعت ایران بیشتر پیش چشم آورده شود. آب از ارتفاع بلند سرازیر می شود. با شدت به صخره های سخت می خورد و هر قطره اش به هزاران ذره تبدیل می شد. دیدن تصویر آبشار هم آدمی را خنک می کند چه برسد به آنکه کنارش قرار گیری. مهمان آبشار شدن، در گرمای تابستان یکی از لذتبخش ترین سفرها در کشور ماست، به خصوص که شهریورماه باشد و کوره سوزان تابستان کمی از تب و تاب افتاده باشد.آبشارهای ایران در این سرزمین گرم و خشک گنجینه ای هستند که می توان به لطف آنها گرمای تابستان را برای چند ساعتی هم که شده، فراموش کرد. تعدادشان هم کم نیست و می توان در هر کجای این سرزمین به سراغشان رفت، اما شناخته شده ترین آنها را باید در غرب و شمال کشور سراغ گرفت و بقیه را هم به صورت پراکنده در دیگر نقاط ایران.اگر بخواهیم نام تمام این آبشارهای بزرگ و کوچک را پشت هم ردیف کنیم، فهرستی بلندبالا پیش رویمان خواهد بود با بیشتر از یک هزار آبشار. به همین دلیل در این مطلب با تقسیم ایران به 7 منطقه جغرافیایی، آبشارهای شاخص هر منطقه را در شکلی فشرده و موجز معرفی کرده ایم. برای این سفر شهریورماهی، سعی کرده ایم از میان آبشارها، آنهایی را پیشنهاد کنیم که غیر از زیبایی، بزرگتر، بلندتر و یا پر آب تر از دیگران باشند تا زیبایی و تنوع طبیعت ایران بیشتر پیش چشم آورده شود.یک نکته را هم در نظر داشته باشید؛ در نبود مرجع معتبری که به طور دائم به دسته بندی و بررسی وضعیت آبشارها در ایران بپردازد، مشخصات هر آبشار را از اداره های محلی میراث فرهنگی و محیط زیست هر استان و کتاب های موجود استخراج کرده ایم.زیبای جنگلهمجواری کوهستان و جنگل، زیباترین آبشارهای ایران را در استان مازندران به وجود آوره است. بسیاری از این آبشارها چندان شناخته شده نیستند و رسیدن پای آنها هم راهنمای محلی می خواهد و هم پیاده روی و راهپیمایی. یک مجموعه از این آبشارها با نام «7 آبشار» با آبشارهای «تیرکن» در نزدیکی روستای «درازکش» در شهرستان بابل قرار دارد. این تصویر رویایی یکی از همان 7 آبشار است. برای رسیدن به پای این آبشارها باید وارد جاده بندپی شد و بعد از گلوگاه منتظر دیدن تابلوی روستای درازکش باشید. باقی مسیر را هم شمایید و یک راهنمای محلی.1- غرب ایرانعروسان آبشارهامطمئن باشید که مجموعه ای از زیباترین و پرآب ترین آبشارهای ایران را باید در دامنه های زاگرس در غرب ایران سراغ گرفت. آبشار پیران در شهرستان «سرپل ذهاب» کرمانشاه یکی از زیباترین آنها و در عین حال ناشناخته ترین آبشارهای ایران هم در همین دامنه ها قرار گرفته و با حدود 100 متر ارتفاع باید آن را یکی از بلندترین آبشارهای ایران دانست. این آبشار را، هم به اسم «ریجاب» و هم به «پیران» می شناسند. برای رسیدن به آن باید از سرپل ذهاب حدود 10 کیلومتر به سمت روستای شالان بروید و بعد از حدود یک ربع پیاده روی به منطقه کوهستانی و بکر آبشار برسید. ممکن است وقتی برای تماشای آبشار می روید، صخره نوردانی را در حال صعود از دیواره های صخره های اطرافش ببینید.  آبشار آب سفید یا به گویش لری «اواسبید» را خیلی ها دوست دارند. به اسم عروس آبشارهای ایران هم بشناسند. آبی که از ارتفاع تقریبا 70 متری روی صخره ها می ریزد، حباب های سفیدی روی صخره ها می سازد که رنگ سفید رنگی به آبشار داده و به همین خاطر به آب سفید معروف شده و البته با کمی تخیل می شود پیچ و تاب های سفیدرنگش را به لباس عروس تشبیه کحرد. استان لرستان آبشار کم ندارد اما این آبشار به خاطر زیبایی و بلندایش از همه معروف تر است.  آب این آبشار از دل تونلی در دل یک کوه سنگی بیرون می آید و به رودخانه رودبار لرستان می ریزد و دست آخر هم به دز می پیوندد. این آبشار معروف حدود 50 کیلومتری شهر الیگودرز و در منطقه ای بنام «پشتکوه زلفی» قرار دارد و برای رسیدن به آن، باید از الیگودرز وارد جاده اصفهان شوید.  «بیشه» زیبا، یکی دیگر از آبشارهای دیدنی لرستان است. بیشه، حدود 52 متر ارتفاع دارد و آبش از چشمه هایی تامین می شود که دائما در «اشترانکوه» در حال جوشیدن هستند، وقتی به پایین سرازیر می شود، به رودخانه سزار می ریزد و آخر سر هم به رود دز. آبشار تا روستای بیشه حدود یک کیلومتر فاصله دارد. البته در یک مسیر ناهموار و خاکی. به همین خاطر مقصد اول همین روستاست. با قطار یا خودرو شخصی می توان به بیشه و آبشار زیبایش رسید. علاوه بر این آبشارها، در غرب ایران آبشارهای تماشایی فراوانی پیش رویتان است: در استان لرستان؛ «آفرینه» در پل دختر، «نوژیان» و «وارک» در خرم آباد، «چکان» در «الیگودرز» و «سرکانه» در سپیدشت، در استان همدان آبشار گنجنامه، در استان چهارمحال و بختیاری، «دره عشق» در اردل، «آتشگاه» و «کُرودی کَن» در لردگان و «نیاکان» و «شیخ علیخان» در چلگرد و در استان ایلام هم «ماربره» در دره شهر و «خربزان» و «ماهوته» در آبدانان.  2- شرق و شمال شرقی ایرانبه رنگ شبرشته کوه بینالود در فاصله مشهد و نیشابور با کوهپایه ها و دره های سرسبز، منطقه ای خوش آب و هوا را در شمال شرقی ایران پدید آورده است. این کوهستان باشکوه، آبشارهای فراوانی را سر و شکل داده که یکی از معروفترین شان آبشاری است در نزدیکی روستای «اخلمد» و به همین نام. در مسیر کوهستانی و سرسبز این آبشارها چندین آبشار می بینید که بلندترین شان بالای 40 متر ارتفاع دارند. برای گردش در میان این مسیر پر آبشار در خراسان، باید در جاده قوچان و حدود 4 کیلومتر بعد از چناران وارد یکی از فرعی های سمت چپ شوید تا به اخلمد برسید.  در مسیر شرقی شهر مشهد و در محدوده شهرستان کلات هم آبشارهای معروفی قرار دارند، مثل «آبگرم» و «قره سو» و «ارتکند» که در سفری به شرق مشهد می توانید سراغشان را بگیرید. آبشارهای «ایزی» در اسفراین «بید» در شمال سبزوار و «حمید» در بجنورد هم معروفترین آبشارهای خراسان شمالی هستند.  در همسایگی شرق خراسان، آبشارهای بزرگ و کوچک تماشایی در محدوده استان گلستان و مخصوصا پارک ملی گلستان قرار دارند. یکی از زیباترین آبشارهای این استان «کبودوال» است. آبشاری که شاید خزه های پر رنگ دور و بر آن باعث شده، رنگ تیره و کبودی به چشم بینندگان بیاید و اینطور نام بگیرد. کبودوال در 4 کیلومتری جنوب شرقی شهر علی آباد قرار دارد و از کوه بلند هارون سرچشمه می گیرد، پایین می ریزد و در دل پارکی جنگلی به همین نام روان می شود.در طول مسیر، آبشارهای کوچک و بزرگ با دریاچه های کوچکی در پای هر کدامشان شما را برای تنی به آب زدن و خنک شدن وسوسه می کند. سال گذشته سیل شدیدی در این منطقه جاری شد، به آبشار کبودوال خسارت های زیادی وارد کرد اما امسال خرابی ها بازسازی و آبشار آماده پذیرش مسافران از دور و نزدیک است.  اگر در همین منطقه هستید و می خواهید 12 آبشار کوچک و بزرگ ببینید، باید راهی روستای «شیرآباد» و آبشاری به همین نام در جنوب شهر «خان بین» شوید. بلندترین این مجموعه آبشار حدود 25 متر ارتفاع دارد و پای هر کدامشان هم یک دریاچه کوچک درست شده که عمق بعضی از آنها بسیار زیاد است.آبشار 15 متری «لوه» در 25 کیلومتری شهر «گالی کش» یک آبشار زیباست در دل پارک ملی گلستان و غیر از آن آبشار «آق سو» یک آبشار کوتاه و پلکانی از آبشارهای پارک ملی گلستان است که از مینودشت حدود 50 کیلومتر فاصله دارد.آبشار «کردکوی» یا «دوآب» در 6 کیلومتری جنوب شهرستان کردکوی و «شادان» و «هفت طبقه» در کردکوی و «زیارت» را در حوالی روستای زیارت گرگان نباید از دست داد.3- شمال ایرانسرازیر در میان جنگلآوازه آبشار بلند «لاتون»، مسافران تالش و آستارا را در ماه های گرم به سمت شهر «لَوَندویل» و روستای «کوته کومه» می کشاند. زیبایی طبیعت سرسبز و جنگل های تالش زبانزد خاص و عام است و با داشتن آبشاری به بلندی و زیبایی «لاتون» تکمیل می شود. آبشاری که حدود 105 متر ارتفاع دارد و به همین دلیل بعضی آن را بلندترین آبشار ایران می دانند، هر چند اگر هم بلندترین آبشار ایران نباشد، بلندترین آبشار استان گیلان هست.  آنها که هوای تماشای این آبشار بلند را دارند، باید یک پیاده روی سخت 4 ساعته کوهستانی را بر خودشان هموار کنند. اگر مسافر این آبشار هستید، از مسیر رشت، 13 کیلومتر مانده به شهر آستارا باید وارد شهر لوندویل شوید و سراغ خیابان آبشار را بگیرید تا در این مسیر پس از حدود 10 کیلومتر رانندگی، به روستای کوته کومه برسید. بعد هم حدود 8 کیلومتر پیاده روی در مسیری سربالایی که تا ارتفاع 770 متری بالا می رود.در منطقه تالش آبشار دیدنی دیگری هم هست، «حَویق» که به زمرد حویق هم معروف است. حویق در 40 کیلومتری شمال شهر تالش است و فاصله این آبشار از شهر حویق 9 کیلومتر. آب آبشار حویق بسیار سرد است و در رودخانه اش می توانید ماهی قزل آلا هم ببینید.  در شهرستان رضوانشهر یکی دیگر از این جاذبه های طبیعی را با نام «ویسادار» می توانید ببینید. گیلان حدود 40 آبشار دائمی دارد و «شیطان کوه» در لاهیجان و «باباولی» و «لونک» در سیاهکل و «دودوزن» در شفت از دیگر آبشارهای شناخته شده آن هستند.سری هم به مازندران بزنیم؛ شهرستان آمل و مخصوصا منطقه لاریجان که معروفترین آبشارهای این استان را دارد و معروفتر از همه هم «شاهاندشت» است که در صدرشان نشسته. وقتی آب از ارتفاع 50 متری روی صخره ها می ریزد، مه سفید رنگی در پایین آبشار درست می شود و هر مسافری را به هوس می اندازد که سرش را در این مه خنک فرو ببرد.  برای داشتن چنین تجربه هیجان انگیزی باید وارد جاده شوید، حدود 15 کیلومتر پس از پلور به «گزنک» و از آنجا هم بعد از حدود 5 کیلومتر به پل «وانا» در سمت راست جاده می رسید که راه رسیدن به روستای شاهداندشت است. برای رسیدن به پای شاه این دشت، باید فقط حدود یک ربع از میان کوچه های سنگفرش و قدیمی روستا پیاده روی کنید. آبشار «اِسپه او» در جنوب شرقی بهشهر هم، یکی از آبشارهای زیبای منطقه است که حدود 30 متر ارتفاع دارد و در میان درختان پنهان شده.  برای رسیدن به آن باید وارد جاده بهشهر به گلوگاه شوید و بعد از حدود 10 کیلومتر، تابلوی روستای «پاسند» را در سمت راست جاده می بینید. حدود 25 کیلومتر راننندگی می کنید تا لب رودخانه نکاء برسید و بعد هم پیاده روی از داخل رودخانه تا پای آبشار.آبشار بلندبالای «گزو» دیگر آبشار معروف مازندران را می توانید در سوادکوه و فاصله شهرهای زیر آب و شیرگاه تماشا کنید. اگر وارد این مسیر شوید با یک تیر دو نشان می زنید؛ یک آبشار کوچکتر در مسیر رسیدن و بعد هم آبشار 70 متری گزو. در جاده فیروز کوه بعد از پلیس راه «پل سفید» در سمت چپ جاده وارد جاده «آزادمهر» شوید. در این مسیر به یک دوراهی می رسید که مسیر سمت چپ، مقصد شماست. غیر از این آبشارها در استان مازندران حدود 60 آبشار شناخته شده دیگر هستند، مثل «تنگه دَراسله» در سوادکوه، «آب مراد» در لاریجان، «آکاپل» در کلاردشت و «آب پری» در نور.

آبشارهای دیوانه کننده ایران! +عکسها- قسمت دوم

4- شمال غربی ایرانسفر از دره وصخرهکوهستان البرز در منطقه شمال غربی ایران، آبشارهای بزرگ و کوچک فرلاوانی ساخته و رود «ارس» در مرز شمال غربی با آن آب و هوای معتدلش این آبشارها را پر آب و اطرافشان را سرسبز کرده. آبشالر «آسیاب خرابه» با آن صخره های خزه بسته اش در همین منطقه ارس و در استان آذربایجان شرقی قرار داد. با آنکه ارتفاع بلندی ندارد، اما چشم انداز طبیعت اطرافش منحصر به فرد است.  رودهای کوچکی که از دامنه های شمالی کوه «کیامکی» سرچشمه می گیرند، وارد دره ای می شونند و از روی صخره هایی پایین می ریزند که روزگاری آسیاب آبی را در روستای «هلیق» می چرخانده. اما این روزها با تخریب آسیاب، محدوده 200 متری پایین آبشار یکی از تفریحگاه های شناخته شده اطراف جلفاست.برای رسیدن به این آبشار باید از شهر «جلفا» حدود 16 کیلومتر به سمت شرق بروید و در روستای «مرازاد»، وارد فرعی سمت راست شده و حدود 10 کیلومتر برانید. «عیش آباد در مرند»، «گل آخور» در ورزقان و همینطور «سردابه» در شهرستان اردبیل و «نره گر» در جنوبشرقی  خلخال از آبشارهای استان اردبیل و دیگر آبشارهای شناخته شده این منطقه اند.در همسایگی این استان هم می توان آبشارهای زیبایی را دید؛ آبشار «شَلماش» در شهرستان سردشت اذربایجان غربی، به لطف بلندای کوهستان زاگرس در غرب ایران و برف و یخ زمستانی این کوهستان، یکی از آبشارهای زیبا در غرب ایران است.  شلماش تنها یک آبشار نیست و مجموعه ای از 3 آبشار است که در تنگه ای باریک جریان دارند. برای دیدن ابهت و زیبایی این آبشار باید تابانه رفت و از آنجا هم حدود 50 کیلومتر مسیر پرپیچ و خم تا سردشت، از سردشت هم حدود 20 دقیقه راننندگی تا نزدیک آبشار.آبشار اول حدود 45 متر ارتفاع دارد و آبشارهای بعدی کوتاه ترند. مسیر رسیدن به آبشار پلکانی است اگر تا آخرین آبشار پایین بروید، غیر از نمای زیبای 3 آبشار، رودخانه آرام را هم خواهید دید. برای برگشت به پارکینگ باید زحمت بکشید و پله ها را بالا بروید. «دره خور خوره» در شهر سلماس و «قینرجه» در تکاب از آبشارهای دیگر آذربایجان شرقی است.5- مرکز ایرانبر دامنه های البرزکمتر آبشاری را می توان یافت که همچون «سنگان» در بهار پر آب باشند و در زمستان هم وقتی یخ می زند، برای یخ نوردان دیواره ای یخی بسازد. بهار که از راه می رسد این آبشار 50 متری استان تهران از خواب زمستانی بیدار می شود؛ آبشاری که از ذوب شدن یخچال های قله هایی مثل «چشمه شاهی» و «پهنه حصار» یکی از آبشارهای سرد و پر آب دماوند است.   روستای سنگان که اسمش را به آبشارش هم داده، روستایی ییلاقی در استان تهران است که در جاده سولقان قرار دارد. برای رسیدن به سنگان، در جاده سولقان بعد از حدود 10 کیلومتر و پیش از امامزاده داوود (ع)، تابلویی در سمت چپ جاده می بینید که راه رسیدن به روستای سنگان را نشان می دهد. به روستا که برسید تازه اول راه است؛ چون حدود 3 ساعت پیاده روی تا آبشار دارید. باید به سمت امامزاده قاسم (ع) در انتهای روستا حرکت کنید و مسیر پاکوب را ادامه دهید تا آبشار کم کم پدیدار شود.آبشار تماشایی «ارنگه» یا «آدران» در جاده چالوس، «دوقلوی شیرپلا» شمیران، «تنگه واشی» در فیروزکوه، «ایگُل» و «لالون» در فشم، «خور» در کرج و «کرکبود» در طالقان از دیگر آبشارهای خنک استان های تهران و البرزند.  استان سمنان با آن اقلیم متنوع و شگفت انگیزش، یک آبشار معروف و تماشایی هم دارد؛ دره «مپُجن» اسمش را به این آبشار هم داده که برای تماشایش باید از یک دره خنک و صخره ای عبور کنید. اگرچه این آبشار چندان بلند نیست، اما پر آب است و آنها که هوای خنک شدن در زیر ذرات ریز آب را در یک فضای غارمانند دارند، باید راهی آن شوند. از شاهرود تا آبشار حدود 35 کیلومتر راه دارید که 10 کیلومتری آخر مسیر از شهر مجن تا آبشار در میان یک طبیعت رنگارنگ طی خواهد شد.با آنکه طبیعت استان اصفهان به کویرهای زیبایش هم معروف است اما نباید فکر کنید که در این استان آبشارهای خنک و بلند نمی توانید پیدا کنید. آبشار «سمیرم» در 4 کیلومتری شرق سمیرم، این شهر کوهستانی و مرتفع ایران قرار گرفته و برای رسیدن به آنجا از مرکز استان باید حدود 150 کیلومتر رانندگی کنید. این آبشار با حدود 35 متر ارتفاع، در اعماق تنگه ای با صخره های ستبر قرار گرفته و طبیعت اطرافش هم تماشایی است. آبشار آب ملخ را هم با طبیعت جنگلی اش از دست ندهید. این آبشار در نزدیکی روستایی به همین نام در کیلومتر 45 جاده سمیرم به سنندج قرار گرفته.  اگر در اصفهان هستید، سری به آبشار «پونه زار» فریدون شهر در غرب استان بزنید که با حدود 70 متر ارتفاع از بخش های ناشناخته طبیعت استان اصفهان است. در این استان آبشار «نیاسر» را هم در 40 کیلومتری غرب کاشان نباید از دست داد.6- جنوب ایرانلطافت، در کنار خلیج فارساین آبشار به واقع برازنده اسمش است؛ «شوی»، که در زبان محلی ساکنان منطقه «لطافت» معنا می دهد و وقتی از بلندای صخره ها پایین می ریزد، با آن درختان و سبزی هایی که در برش گفته اند، چهره ای لطیف از این منطقه ای کوهستانی می سازد. خیلی ها دوست دارند این آبشار زیبا را که در استان خوزستان قرار گرفته، بزرگترین آبشار ایران هم بنامند اما فعلا مرجع معتبری برای تایید این حرف نیست. با اینحال شوی یا «تله زنگ» اگر بزرگترین آبشار ایران نباشد، دست کم یکی از آنهاست؛ با حدود 90 متر ارتفاع و پنهایی که در بهار زاگرس به چند ده متر هم می رسد. از کوره های «سرتنگ» سرچشمه می گیرد، از دهانه غاری بیرون می آید و در یک مسیر کوهستانی و سخت، راه طی می کند تا از یکی از دره های شهرستان بخش «سردشت» شهرستان دزفول پایین می ریزد.سختی طبیعتی که شوی در آن جاری است، باعث می شود تا مسافران این آبشار، بکرترین مناظر طبیعت ایران را در مسیر رسیدن به آن و اطرافش تماشا کنند و هر که هم شوی می خواهد باید جور یک راهپیمایی دو تا 6 ساعته در این کوهستان را بکشد. اگر مسیر ریلی را ترجیح می دهید، باید در ایستگاه تله زنگ از قطار پیاده شوید و اگر هم مسیر جاده را دوست دارید باید از سمت دزفول و «شیهون» راهی شوید.«شیوند» در ایذه و «آرپناه» و «بابا روزبهان» در لالی هم از دیگر آبشارهای این استان هستند. در بوشهر استان همسایه خوزستان هم، «زیر راه» و «فاریاب» در دشتستان، آبشارهای شناخته شده ای هستند.«مارگون» آبشاری مشهور در مرز کهگیلویه و بویر احمد با استان فارس است، با بلندای 80 متر و عرضی که در ماه های پر آب به 90 متر هم می رسد. شاید به خاطر پیچ و تاب آبشارک های کوچک و بزرگی که مثل مار از صخره های بلند پایین می آید، این آبشار را «مارگون» نامیده اند. آبشاری که داخل تنگه ای عمیق با پوشش سبز و جنگلی می ریزد و به خاطر گونه های گیاهی و جانوری که در اطراف دارد، در فهرست آثار طبیعی ملی هم به ثبت رسیده.  مارگون، اسمش را به روستای همسایه هم داده که حدود 15 کیلومتر با آن فاصله دارد. روستا در غرب شهرستان «سپیدان» (اردکان) است و از شیراز تقریبا 125 کیلومتر و از یاسوج هم حدود 60 کیلومتر راه دارید. از جایی که خودرو را پارک می کنید حدود 2 کیلومتر در مسیر سنگفرش شده و پلکانی پیاده بروید تا به زیر آبشار برسید.«تنگ تامرادی» در شهرستان بویر احمد، «شادگان» در گچساران، «بهرام بیگی» در دنا «کوه گل» در سی سخت و «کمر دوغ» در شهرستان کهگیلویه از شناخته شده ترین آبشارهای این استان زیبا هستند و «تنگ براق» در اقلید، مجموعه آبشارهای «تنگه رغز» در شهرستان داراب و «دشتک» در مرودشت هم از دیگر آبشارهای تماشایی استان فارس.   یکی از شناخته شده ترین آبشارهایی که می توانید در جنوب شرقی ایران و استان کرمانس راغ بگیرید، آبشار شهر «رایِن» است که ارگ تاریخی اش، آوازه ملی به آن داده. این آبار حدود 40 متر ارتفاع دارد و از دامنه های شرقی کوه هزار سرچشمه می گیرد که بلندترین قله این استان کویری است.در میان بیدستان هایی که در زیر این آبشار 4 طبقه وجود دارد، امکانات رفاهی هم برای مسافران مهیاست. از کرمان تا راین حدود 100 کیلومتر راه دارید، باید وارد جاده بم شوید. از راین هم باید حدود 14 کیلومتر در جنوب غربی و جاده آبشار رانندگی کنید. آبشار «آبسر» در شهرستان یافت و «وُروار» در جیرفت هم از دیگر آبشارهای شناخته شده کرمانی هاست.در همسایگی این استان، استان کویری سیستان و بلوچستان هم آبشارهای پرآبی دارد، مخصوصا در فصل بهار؛ «اِسپن» در شهرستان دلگان و «کَلگان» در شهرستان نیکشهر جزو آبشارهای معروف هستند که آخر هفته های تفرجگاه خانواده های محلی می شوند.در منطقه جنوب ایران آبشارها کوتاه تر و کم آب ترند و البته گنجینه ای ارزشمند برای ساکنان و مسافران این منطقه گرمسیر. آبشار «کِرون» در منطقه سرسبز رودان در استان هرمزگان، در کنار دیدنی های طبیعی، باغ های خرما و مرکباتش و دشت های سرسبز، یک گردشگاه مهم محلی را شکل داده. از بندرعباس باید راهی شهر رودان یا همان دهمبارز شوید و از آنجا هم راهی روستای «بادافشان» تا به آبشار برسید. آبشار «تِزرج» هم در جنوب غربی شهرستان حاجی آباد جزو آبشارهای محبوب مردم محلی است. در همین منطقه و در مسیر داراب، در 8 کیلومتری شهر «فدامی»، آبشار فدامی از آبشارهای معروف است.

دریاچه شورمست دریاچهٔ طبیعی شهرستان سوادکوه

دریاچه شورمست، تنها دریاچه طبیعی شهرستان سواد کوه که وسعت آن ۱۵ هزار متر مربع و عمق آن ۵ متر است.این دریاچه در ۵٫۵ کیلومتری شهرپل سفید واقع شده‌است.دریاچهٔ طبیعی شهرستان سوادکوه، در ۶ کیلومتری غرب شهر پل سفید و در ارتفاعات مشرف به این شهر در مجاورت روستای شورمست واقع شده‌است. منظره این دریاچه با جنگل اطراف آن که از درختان کهنسال و بلند قامت توسکا پوشیده شده، آن را به یکی از زیباترین اماکن موجود در شهرستان سوادکوه تبدیل ساخته‌است. در حال حاضر همواره مسافران، طبیعت گردان و ماهیگیران زیادی از این دریاچه بهره‌برداری می‌کنند. با بهسازی راه دسترسی، احداث امکانات تفریحی مانند قایق، پدالو، اسکی روی آب و اقامتگاه ساده بهمراه سرویس بهداشتی، می‌توان به جذب توریست در شهرستان سوادکوه کمک شایانی نمود.با توجه به موقعیت قرارگیری این دریاچه که در واقع دروازه ورود به استان مازندران از محور سواکوه‌است و فاصله تقریبی ۲۰۰ کیلومتری از تهران که مسافت نسبتا کوتاهی می‌باشد انتظار می‌رود مورد استقبال زیادی واقع گردد. دریاچه مورد نظر در فاصله ۵ کیلومتری از شهرک صنعتی شورمست پل سفید قرار دارد و به دلیل قرار گرفتن در شاهراه تهران شمال و وجود دو محور جاده آسفالته و راه آهن از موقعیت بسیار مناسبی برخوردار است. با توجه به توسعه جاده‌ای چهاربانده کردن این محوراز تهران به سوادکوه و قائمشهر روز به روز بر میزان استقبال از این دریاچه افزوده می‌شود. روستا و دریاچه شورمست در ناحیه جنوبی استان مازندران و در جنوب غربی شهرستان سوادکوه، شهر پل سفید قرار دارد.  دریاچه شورمست  دریاچه شورمست  دریاچه شورمست  دریاچه شورمست  دریاچه شورمست   دریاچه شورمست  دریاچه شورمست   دریاچه شورمست

برای روستاگردی به کجا برویم؟

هر چند روستاها در این عصر به بکری سابق نیستند اما حال و هوای روستایی و نوستالژی شیرین پرسه در روستا، گمشده شهرنشینان است. روستاهای زیبا و شگفت هم در ایران کم نیستند، از معماری پلکانی روستاهایی همچون ماسوله و ابیانه و اورامان که بگذریم نوع زندگی روستانشینان کندوان خود به‌تنهایی می‌تواند به عنوان جاذبه‌ای مهم تعریف شود. از آنجا که طبیعت، مهم‌ترین ویژگی روستاست، بهار بهترین زمان برای سر زدن به آنجاست. بهشتی‌میان دودروستای افجه در پنج کیلومتری تهران، یکی از روستاهای تاریخی و دیدنی لواسانات است و امروزه به یکی از مناطق ییلاقی تهرانی‌ها بدل شده است. بیشتر بافت قدیمی روستا براثر ویلاسازی و خانه‌سازی‌های مدرن از میان رفته است. در افجه باغستان‌ها و مزارع کشاورزی وسیعی وجود دارد. دشت هویج مهم‌ترین جاذبه طبیعی این روستاست که در بهار و تابستان طبیعت‌گردان بسیاری را پذیراست.   از دیگر جاذبه‌های طبیعی روستای افجه، آبشار پسچویک، آبشار موآب و چنار 400 ساله‌ای است که در کنار سقاخانه روستا قرار دارد. در ضلع شمالی روستا و میان باغی وسیع، ویرانه‌های کاخی وجود دارد که متعلق به ناصرالدین شاه قاجار بوده است. قلعه سربند که از آثار متعلق به قرن دوم یا سوم هجری‌قمری است نیز بر غنای جاذبه‌های تاریخی افجه افزوده است. ‌قریه‌ای به‌قدمت تاریخشیوند از آن روستاهایی است که با قدمت بالا، گردشگران بسیاری را به سمت خود کشانده است. این روستا که از روستاهای توابع ایذه است، طبق آثار باقیمانده از این روستا، قدمتش به حدود 2300 سال پیش باز می‌گردد. از آثار تاریخی این روستا می‌توان به سنگ‌نوشته‌ای باستانی و کاروانسرای صفوی اشاره کرد. شیوند در حاشیه دریاچه سد کارون 3 قرار گرفته است.    در اطراف روستای شیوند جنگل‌های بلوط ایرانی وجود دارد. مناظر طبیعی فراوان، آبشار و دریاچه سد کارون 3 از جاذبه‌های این روستاست. اطراف روستای شیوند را کوهستان‌های مرتفعی در برگرفته است که از جمله آن می‌توان به کوهستان مونگشت اشاره کرد. مونگشت هرساله کوهنوردان بسیاری را از نقاط مختلف ایران به سوی خود جذب می‌کند. شنا، قایقرانی، اسکی روی آب و ماهیگیری از فعالیت‌های تفریحی این روستا محسوب می‌شود. برای رسیدن به این روستای تاریخی، باید یک ساعت از شهر ایذه فاصله بگیرید. دوساری با قرارگرفتن میان کوه‌های آهکی، از موقعیت متمایزی نسبت به بسیاری از نقاط این استان برخوردار است. آب و هوای معتدل‌تر، خاک مناسب و جریان آبی که از میان صخره‌ها به شمال روستا وارد می‌شود، موقعیت مناسبی برای باغداری و کشاورزی روستاییان فراهم آورده استدر‌جستجوی عطر بهار‌نارنجدوساری نامی چندان آشنا نیست اما برای آنهایی که روستاگردی را به عنوان یکی از تفریحات لذت‌بخششان تعیین کرده‌اند، می‌تواند گزینه مناسبی باشد. برای رسیدن به این روستا باید چمدانتان را به مقصد جیرفت ببندید. دوساری در پنج کیلومتری جاده این شهر با کهنوج قرار گرفته است.دوساری با قرارگرفتن میان کوه‌های آهکی، از موقعیت متمایزی نسبت به بسیاری از نقاط این استان برخوردار است. آب و هوای معتدل‌تر، خاک مناسب و جریان آبی که از میان صخره‌ها به شمال روستا وارد می‌شود، موقعیت مناسبی برای باغداری و کشاورزی روستاییان فراهم آورده است. مهم‌ترین فعالیت مردم دوساری باغداری است. در این میان بیشتر باغ‌های روستا به انواع مرکبات و خرما اختصاص یافته است. براین اساس اگر در اسفند و فروردین به این روستا وارد شوید، رایحه بهار نارنج و پرتقال از هر طرف به مشام می‌رسد. گرمارود، روستایی سرددر انتهای الموت روستای گرمارود قرار گرفته است. به این معنی که در 130 کیلومتری قزوین می‌توانید مقصدتان را روستای گرمارود تعیین کنید.گرمارود یا گرماب‌رود تقریبا نقطه پایان الموت است که از شمال به قلعه نویذر(میمون‌دژ) و مناطق زرشک و گچلات و از جنوب به گردنه‌های اوانک محدود است.    بر اساس حفریات تپه‌های اطراف این روستا مشخص شده است قدمت این روستا و شکل اولیه آن به دوران حکومت مادها برمی‌گردد. در سه قبرستان این روستا سنگ‌های قبر جالبی وجود دارد که بیش از 200 سال قدمت دارد. این روستا دارای پنج آسیاب قدیمی است. رود الموت، رودخانه و آبشار گرمارود و دوصخره موجود در شمال‌شرقی ده موسوم به دوقلوهای کله‌قندی، از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی این روستا هستند. ورزش‌های آبی چون شنا، قایقرانی و ماهیگیری از فعالیت‌های گردشگری این روستا هستند. پله‌پله تا‌ ملاقات روستادو ساعت که از شهر سنندج فاصله بگیریم، در 65 کیلومتری شهر مریوان روستای اورامان قرار دارد که بهار و تابستان مقصد بسیاری از گردشگران است.   اورامان همچون ماسوله معماری پلکانی دارد. مصالح به کار رفته در خانه‌های روستایی، همه از سنگ بوده و از ملات استفاده نشده است. آنچه بر زیبایی بافت این روستا افزوده، قرارگیری باغستان‌ها در میان خانه‌ها به صورت پلکانی است. کو‌ه‌های سر به فلک کشیده رشته کوه‌های زاگرس، رودخانه سیروان، پوشش گیاهی غنی و چشمه‌های پرآب از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی این روستای کهن به شمار می‌رود. برجسته‌ترین جاذبه تاریخی روستای اورامان، مقبره پیرشالیار است. مراسمی که هرساله در زمستان در این مقبره برگزار می‌شود قدمتی چند صدساله دارد. چشم‌در‌چشم ابرهافیلبند را سرزمین ابرها می‌نامند. علت این نامگذاری ارتفاع 2700 متری این روستا از سطح دریاست. به سبب کوهستانی بودن، این روستا در زمستان تقریبا خالی از سکنه می‌شود ولی در فصل گرما یکی از مهم‌ترین ییلاقات مازندران است که گردشگران و کوهنوردان بسیاری را به خود جلب می‌کند. چشمه‌های آب معدنی فلئوری این روستا سبب تنومندی و قوی‌هیکلی ساکنان فیلبند شده است!  چشم‌اندازهای طبیعی روستا بی‌نظیر و شگفت‌آور است؛ تاجایی که برخی روستای فیلبند را بهشت عکاسان قلمداد می‌کنند. اگر در فصل پاییز یا بهار به این روستا وارد شوید، امکان مشاهده تمام پدیده‌های جوی از قبیل آفتاب، ابر و مه، باران و برف، تگرگ و رگبار و حتی رنگین کمان را در یک روز خواهید داشت. برای تماشای سرزمین ابرها باید به استان مازندران بروید. بخش بندپی شهر بابل محل این روستای زیباست.

با کوله پشتی به این نقاط دیدنی ایران سفر کنید !

گفتیم در تعریف بین المللی «کوله پشت گردی»، مسافر دل به جاده می زند با این نیت که چند وقتی – چند هفته یا حتی چند ماه – از شهر و دیارش دور باشد. نه اینکه در ایران نمی شود عازم چنین سفری شد اما برای ما و شمایی که یا دانشجوییم یا جایی مشغول به کار، سفر چند هفته ای مساوی است با افتادن از کار و زندگی.پس برای اجرای عملیات «بَک پکِری» با ظرفیت محدود، به محض اینکه یکی دو روز فرصت پیدا کردید، نقشه استان محل سکونتتان و چند استان مجاورش را بجورید، شهرتان را روش علامت بزنید و درباره دیدنی های دور و بر آن یا شهرهای نزدیک که برای رسیدن بهشان نباید راه زیادی بروید، هر چقدر می توانید اطلاعات جمع کنید.هر چقدر اطلاعاتتان دقیق تر باشد، سفر بهتری خواهید داشت. پیشنهادهای اینجای ما، فقط هفت پیشنهاد ساده است برای یک «کوله پشت گردی» جمع و جور. مطمئنا بزرگترها و کتاب های راهنمای کتابخانه های شهرتان بهترین منبع برای پیدا کردن دیدنی هایی هستند که برای حظ بردن ازشان می توانید «کوله» به پشت راهی شوید.چابهارسیستان و بلوچستان / جنوب شرقی استانچابهار فرصت دیدن طلوع و غروب خورشید در ساحل دریای عمان را به شما می دهد، آن هم وقتی ترکیب آفتاب با نور کشتی هایی که در اسکله پهلو گرفته اند، چشم را جادو می کند. برای یک بار هم که شده، دیدن اسکله های صیادی تیس و رمین را تجربه کنید تا تصویر شاه میگوهایی که توی تور ماهیگیرها بالا و پایین می روند برای همیشه در خاطرتان بماند. تنها بندر اقیانوسی کشور (اقیانوس هند) یک ساحل صخره ای باشکوه هم دارد. ساحلی پر از لاک پشت و انواع خرچنگ. مسیر شرق چابهار را که بگیرید، در جاده چابهار به خلیج گواتر، سمت شمال جاده، کوه های مریخی منتظر شماست.  با دیدن کوه ها شک نکنید که میخکوب می شوید، اگر یادتان باشد که سمت راستتان دریاست و سمت چپ تان کوه هایی که شبیه پستی و بلندی هایی هستند که همیشه ماهواره ها از کره ماه نشانمان داده اند. کوه هایی با رنگ عجیب طوسی – سفید بعد از حیرت از دیدن مناظر طبیعی، دیدن قلعه پرتغالی ها را هم از دست ندهید. خوشمزه ترین خوردنی چابهار هم ماهی و میگو کبابی های دم ساحل است.تربت جامخراسان / جنوب شرقی مشهدتربت جام یک شهر خیلی قدیمی در استان خراسان است. اگر دوست دارید آوای دو تار به گوشتان زخمه بزند، با سکوت گوشه و کنار شهر را بچرخید تا جایی، کسی راضی شود برایتان دوتار بزند. دوتاری که انگار نواختنش توی خون تربت جامی هاست و کوچک و بزرگ می دانند چطور باید بنوازندش. تربت جام محل زندگی سه قوم مختلف است؛ ترکمن ها، اعراب و بلوچ ها. اقوامی که دیدن هر کدامشان نصیبتان شود. باید با همه فکر و ذکرتان، آداب و رسومشان را به خاطر بسپارید. شاید شانس بیاورید و به یک عروسی یا جشن هم دعوت شوید.    آن وقت باید همه هوش و حواستان را خرج نگاه کردن به مراسم شاد اهالی تربت جام کنید. نمایش های آیینی تربت جامی ها و لباس های سنتی شان بهترین سوژه برای دوربین شماست.ابهرزنجان/ 230 کیلومتری غرب تهرانبرای رسیدن به دومین شهر بزرگ استان زنجان، باید از شهر زنجان بگذرید و 85 کیلومتر از جنوب شرقی اش دور شوی؛ ابهر که قدیم ترها به آن «اهر» و مردم محلی به آن «اَبَر» می گویند. شهری که نامش از آسیاب هایی آمده که آب «ابهرود» آنها را می چرخاند. ابهر آنقدر خوش آب و هواست که قدم زدن در حاشیه باغ های انگور و گلابی اش می تواند همه خستگی شهرنشینی تان را در کند.    دیدنی ترین بنای تاریخی ابهر، جز مسجد جامع ابهر و مسجد جامع قروه، بخش سلطانیه است؛ حد فاصل ابهر و زنجان. دیدن ارگ سلطنتی سلطانیه و گنبد آن می تواند به تنهایی هوش از سرتان ببرد. در سلطانیه می توانید قدیمی ترین گنبد دو پوسته ایران، که به رنگ آبی در زمانایلخانیان ساخته شده و بعد از گنبدهای سانتاماریا دلفیوره و ایاصوفیه، سومین گنبد بزرگ دنیاست را از نزدیک ببینید.ماهانکرمان/ 35 کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمانبرای کرمانی ها، ماهان یک ییلاق تمام عیار است.اگر دلتان سفر بهاره سبز و خنک می خواهد. از جاده جنوب شرقی کرمان مستقیم حرکت کنید تا به ماهانه برسید. شهری در دامنه کوه های جوپار و پلوار. یک ییلاق خوش آب و هوا که قجری ها به راحتی از کنارش نگذشتند و عمارت باشکوه «باغ شاهزاده» (به قول خودشان «شازده») را در آن ساختند.   باغی که جزء 10 باغ منحصر به فرد دنیا ثبت ملی شده و اگر بخواهید یک دل سیر تماشایش کنید. باید یک روز و نیم وقت بگذارید تا زیبایی همه گوشه و کنارهای باغ نصیب چشم هایتان شود. مقبره شاه نعمت الله ولی از زمان صفویه و خانه شترگلو. مهمترین بناهای تاریخی ماهان هستند که یک بار دیدنشان باید جزء برنامه سفرتان باشد. الان که نه. ولی اگر در پاییز به ماهان رفتید، حتما سراغ انار و انگورش را از اهالی شهر بگیرید و دست خالی از آنجا بیرون نزنید.فومن، صومعه سرااستان گیلان/ غرب و شمال غربی رشتهر کجای استان گیلان که هستید، اگر خودتان را به رشت برسانید و از خیر دیدن شهرنشینی اهالی مرکز بگذرید و به سمت غرب و شمال غربی اش حرکت کنید. به دو شهر فومن و صومعه سرا می رسید که با هم همسایه اند و بهتر است دیدن هیچ کدامشان را از دست ندهید. فومن از شمال به صومعه سرا و از شمال غرب به ماسال منتهی می شود.    فومن را به خاطر قدمتش – که به دوره پیش از اسلام می رسد – و مجسمه های زیادش – که آن را به شهر مجسمه ها معروف کرده – ببینید و چشیدن طعم بی نظیر کحلوچه های داغ داغ فومن را از دست ندهید. راهتان را به شمال غربی فومن کج کنید، به صومعه سرا می رسید. صومعه سرا می رسید. صومعه سرا شهر «سردار جنگل» یعنی همان میرزا کوچک خان جنگلی است. دیدن پل خشتی بزرگ و کوچک که محل درگیری های اهالی نهضت جنگل بوده و مناره آجری گسکر، قدمت شهر را جلوی چشمتان می آورد.سی سختکهکیلویه و بویراحمد / 25 کیلومتری شمال غربی یاسوجاستان کهکیلویه و بویراحمد به طبیعت کوهستانی، قله های بلند، دامنه های پرشیب و مردمان کوه نشین و پرغرورش شناخته می شود. استانی که شهرهایش روی دامنه های سرد و سخت زاگرس ساخته شده اند. «سی سخت» یکی از همین شهرهاست. در دامنه کوه دنا. اگر هوس دیدن چشمه های جوشان، دریاچه های پرآب و طبیعت بکر کوهستانی که سرخی لاله های وحشی و گل های زرد کوهی رنگ رنگش کرده به سرتان زده، توی نقشه «سی سخت» را پیدا کنید . راهی دیدنش شوید.   دریاچه کوه گل، چشمه میشی، تنگه نول، آبشار و غار نول، جنگل های بکر بلوط که دامنه دنا و کوه های اطراف سی سخت را سبز کرده اند، قلم کوه و خلاصه هر معجزه ای که ترکیب خاک با آب برف های جاری شده از کوه های زاگرس می تواند بیافریند، دیدنی های سی سخت و اطرافش هستند. مردم سی سخت به زبان لری حرف می زنندو اگر شانس بیاورید در مسیرهای پیاده روی تان روی دامنه کوه ها می توانید چادرهای عشایر را ببینید و حتی با اهالی اش معاشرت کنید.   چغادک، بندر ریگبوشهر/ 15 کیلومتری بوشهراز بوشهر، راه جاده شیراز را که بگیرید و 15 کیلومتر از مرکز استان دور شوید، به چغادک می رسید. یک شهر کوچک که در جنگ اول، وقتی انگلیسی ها به ایران هجوم آوردند، غضنفرالسلطنه برازجانی و یارانش سنگربندی اش کردندتا بتوانند جلوی انگلیسی ها مقاومت کنند.   چغادک با آن گرما و شرجی اش حال شما را به یاد مردانی که روزگاری دور مرزهای ایران زمین را سر جایش نگه داشتند، خوش می کند حتی اگر جاذبه ای برای دیدن نداشته باشد. بندر ریگ اما از بوشهر خیلی دورتر است. باید 150 کیلومتر به سمت شمال بروید تا به آنجا برسید. بندر ریگ بندر جمع و جوری است که زمان صفویه آبادشده. درخت های کُنار خاص ترین دیدنی طبیعی بندر ریگ است.در این بندر از کشتی های بزرگ خبری نیست اما لنج های کوچک وقتی کنار بندر پهلو می گیرند خود زندگی اند. غرق شدن در آرامش و هوای شرجی بندر وقتی روی ساحل سنگی اش ایستاده اید می تواندبیشتر از چند ساعت همه دغدغه های ریز و درشت روزمره تان را به فراموشی بسپارد.

دشت هویج ، یکی از زیباترین جاذبه‌های روستای افجه

دشت هویج یکی از زیباترین جاذبه‌های روستای افجه است که در ارتفاع ۲ هزار و ۴۰۰ متری از سطح دریا و در بالادست مرکز روستا، ناحیه گلندوک و لواسان قرار دارد. روایت‌های تاریخی مختلف حکایت از آن دارند که در روزگار گذشته بخش وسیعی از زمین‌های این دشت به کاشت هویج اختصاص داشته اما امروز اثری از این مزارع به چشم نمی‌خورد.  اگرچه کشاورزان محلی محصولات زیادی دردل این مزارع کاشته‌اند. مثل سایر روستاهای لواسان بیش از بقیه خودنمایی می‌کنند. برای رسیدن به دشت هویج ۲ مسیر پیش روی ما قرار دارد؛ اولی یک جاده آسفالته ۵ کیلومتری است که با عبور از جاده لشگرک ما را به لواسان و درنهایت افجه و دشت هویج می‌رساند. راه دوم نیز ۸ کیلومتر مسافت دارد و به طرف شمال شرقی می‌رود. به دلیل کوهستانی بودن جاده رسیدن به دشت هویج در تابستان حدود یک ساعت و نیم و در زمستان به بیش از ۲ ساعت زمان نیاز دارد که ممکن است در فصل سرما گردشگران را با دردسرهایی روبرو کند. اغلب مسافرانی که به دشت هویج سفر می‌کنند گشتی در مزارع و باغ‌های آن زده و چند ساعتی را با طبیعت بکر این منطقه سپری می‌کنند.  پیاده‌روی در ارتفاعات و دره افجه دیدن جاذبه‌های زیبا و مناظر بکر دره‌شمالی افجه نیز خالی از لطف نیست. این دره در فصول مختلف سال مورد توجه هزاران گردشگر قرار دارد و از این رو مورد توجه کوهنوردانی است که از مسیرهای آن برای صعود به قله‌های آتشکده، ساکا، یخچال و مهرچال استفاده می‌کنند. همچنین نقل شده است که یکی از راه‌های قدیمی افجه که به مسیر عبور پادشاهان صفوی اختصاص یافته بود از همین مسیر گذاشته و تا دشت لار ادامه می‌یابد.  آنها از این جاده برای شکار و تفرج استفاده می‌کردند؛ امروز می‌توان آثار کاروانسراهای صفوی را که در آن سوی دیواره صخره‌ای کوه و در انتهای دره واقع شده است مشاهده کرد. در امتداد این مسیر آبشار پسچویک در فاصله ۵/۱ کیلومتری شمال شرقی روستا و در منطقه یال کوه که مشرف به دشت هویج است، قرار دارد. این آبشار حدود ۱۵ متر ارتفاع داشته و اطراف آن پوشیده از درخت‌های افرا است. آبشار زیبای موآب که در سینه‌کش قله ساکا و قبل از دشت هویج واقع شده است نیز در حدود ۱۸۰ متر ارتفاع دارد و بجز اواخر تابستان که تا حدی آرام و کم‌آب به نظر می‌رسد در سایر فصول پرآب و خروشان است.     از حمام صفویه تا سقاخانه چراغان در شمال غرب دشت هویج و در مسیر صعود به قله آتشکده دشت «سبواستان» با درختان گردو و گیلاس خودنمایی می‌کند و آبشار چرند به ارتفاع ۴۵ متر از دامنه کوه به دره پایین دست آن سرازیر می‌شود. کمی آن‌طرف‌تر حمام تاریخی روستا که در مرکز بافت قدیمی واقع شده نظرها را به خود جلب می‌کند.  این حمام دارای ۲ بخش مجزای زنانه و مردانه بوده و بنای آن دارای طاق، گنبدهای عرقچین و قوس‌های جناغی است.اهالی قدمت حمام را به دوره صفوی یا اوایل حکومت قاجار نسبت می‌دهند اما همچنان فعال است و مردم روستا از آن استفاده می‌کنند. با پشت سر گذاشتن آبشار و دیدن معماری خاص حمام افجه به محله‌های قدیمی و بافت‌های اصیل این روستا می‌رسیم که در فاصله‌های نزدیک به هم قرار گرفته‌اند.  اگر به محله چراغان سری بزنید می‌توانید ضمن تماشای بافت دیدنی آن سقاخانه حضرت ابوالفضل¨ع را از نزدیک ببینید. این سقاخانه و درخت چنار کهنسالی که قدمت آن را به ۴۰۰ سال قبل نسبت داده‌اند از شهرت زیادی برخوردار هستند.   معماری قلعه ساکا و فراموشی قصر قجری قلعه مرتفع و بلند سربند یا ساکا که از ارتفاعات منطقه بر روستاهای امامه، راحت‌آباد، ناصرآباد، افجه و بخش عظیمی از لواسان اشراف دارد، از بناهای بسیار قدیمی این ناحیه است.  براساس آثار باقی مانده، مصالح به کار رفته در این بنا را سنگ لاشه، ملات گچ، ساروج، آجر، خشت و گل تشکیل داده است. سفال‌های یافت شده در پیرامون قلعه از انواع نخودی، نقش استامپی، نقش زیر لعاب و سفال‌های لعابدار سبز رنگ، لاجوردی و آبی است که قدمت قلعه را حداقل به قرون دوم و سوم دوره اسلامی می‌رساند.  این قلعه تا دوره صفوی فعال بوده و توسط اقوام بومی مورد استفاده قرار می‌گرفت و اکنون نیز در ردیف آثار ملی قرار دارد. به موازات این قلعه می‌توان بقایای قصر قجری را در ناحیه شمالی روستا و مشرف به باغ‌های پوشیده آن مشاهدات کرد.  این قصر به ناصرالدین شاه تعلق داشته و توسط اعتمادالدوله ساخته شده است. بجز پی، دیواری به ارتفاع ۵/۱ متر و طول یک متر و انبوهی از آجرهای قرمز رنگ اثری از این قصر برجا نمانده است، با این حال می‌توان به همین مقدار هم بسنده کرد و بقایای آن را از مرگ تدریجی مصون نگه داشت.

تبلیغات بازرگانی سنندج - رستوران شیدا

رستوران شیدای کردستان - سنندجکیفیت برتر و طعم لذیذ غذاهای ایرانی را با ما تجربه فرماییدبا مدیریت آقای احمدیچلوکباب کوبیده و برگ - چلوجوجه - چلومرغ - چلوماهی - انواع چلو خورشتسنندج : خیابان شهید تعریف - نرسیده به سه راه شهید تعریف - روبروی مرکز فنی و حرفه ایتلفن های تماس : 3239990 - 3232707 - 0871

سفر به چابهار ، خنک‌ترین بندر کشور

همه ساله با وزیدن گرفتن بادهای موسمی با نام «مونسون» تعداد زیادی از مسافران و گردشگران که از پیشروی جبهه هوای گرم تابستانی در کشور به تنگ آمده اند همراه با این بادها به چابهار سفر می کنند.  بادهای مونسون که خاستگاه آن اقیانوس هند است همه ساله در فصل تابستان آب و هوای گرم چابهار را طراوت بخشیده و انگیزه لازم را در گردشگران علاقه مند سفر به خنک ترین بندر جنوب کشورفراهم می سازد.وزش بادهای موسمی یا مونسون، به دلیل اختلاف شدید درجه حرارت بین دو حوزه بزرگ اقلیمی یعنی ارتفاعات هندوکش و اقیانوس هند به وجود می آید و موجب تولید بادهای باران آور تابستانی در بندر چابهار در جنوب شرق ایران می شود.وزش بادهای موسمی مونسون در ایام تابستان از اقیانوس هند به ساحل چابهار از گذشته همواره به عنوان یکی از عوامل طبیعی این منطقه در جذب گردشگر محسوب می شده است.این بادهای فصلی با شدت و ضعف تا پایان شهریور ادامه دارد و در شرایطی باعث بادهای شدید و مرطوب و باران های سیل آسا می شود و حتی می تواند مناطق مرکزی کشور را تحت تاثیر و نفوذ قرار دهد.   وزش این بادها، باعث می شود تا در فصل تابستان و گرم ترین ماه های سال، هوای چابهار بیش از اندازه گرم نباشد و چابهار را به خنک ترین بندر جنوب کشور در تابستان تبدیل کرده است.وجود ظرفیت های خدادادی و بکر شامل جاذبه های طبیعی مانند کوه های مینیاتوری، گل فشان، بندر بکر، میوه های گرمسیری، آبزیان متنوع و برگزاری جشنواره تابستانی با حضور هنرمندان کشوری هر یک در جایگاه خود در جذب جهانگردان و گردشگران سهیم هستند.چابهار را بهشت گمشده ایران می خوانند خلیجی که کمتر بین ایرانیان شناخته شده  اما زیبایی های طبیعی و گردشگری اش آنقدر زیاد است که این منطقه را جزو بی نظیرترین مناطق گردشگری دنیا محسوب کرده است. تالاب لیپارتالاب لیپار در نزدیکی روستای رمین و در 15 کیلومتری شرق چابهار در مسیر جاده ساحلی چابهار - گواتر قرار گرفته است. لیپار چشم انداز فوق العاده ای دارد به گونه ای که رویش گونه های بلوط و گزنه در آب صحنه فوق العاده زیبایی خلق کرده که در هیچ جای دیگر ایران دیده نمی شود.تالاب لیپار از مناطق زیبا و طبیعی چابهار است که در آن پرندگانی چون لک لک، طاووس، کبک و مرغ ماهی خوار زندگی می کنند. همجوار با این تالاب زیبا منطقه ای با نام دشتار قرار دارد که بومیان به آن عروس نیز می گویند، علت این نامگذاری زیبایی منطقه و وجود درختان سرسبز و خرم است که می تواند پذیرای علاقه مندان به طبیعت باشد. (دشتار در زبان بلوچ به دخترانی اطلاق می شود که هنوز ازدواج نکرده اند.)در این منطقه پنبه هایی وحشی به عمل می آید که بومیان از آن تشک و بالش تهیه می کنند. همچنین این منطقه، تاریخی طولانی را یدک می کشد و دارای جاذبه هایی از جمله چاه های عمیق و گورستان های تاریخی است.   جنگل حرااین جنگل زیبا در ناحیه ساحلی خلیج گواتر در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می ریزد قرار دارد و درختان آن همراه با جزر و مد دریا در طی روز و شب به زیر آب رفته و باری دیگر سر از آب بیرون می آوردند. حرا درختچه ای است که در مرداب های نواحی گرم در کرانه های عربستان، مصر و جنوب ایران می روید. ساحل صخره ای دریا بزرگدر کناره های دریای عمان و در قسمت جنوبی شهرستان چابهار، صخره های بزرگی در اثر پیشروی آب دریا و فرسایش سنگ های رسوبی به وجود آمده که چشم انداز زیبایی را تشکیل داده است. این بخش از سواحل را به خصوص در هنگام غروب آفتاب می توان به عنوان یکی از دیدنی ترین سواحل جنوبی ایران نام برد زیرا با دیواره های صخره ای و مناظر دلنشین مانند آکواریومی طبیعی با انواع ماهی ها و زمین هموار، بینندگان را به شگفتی و تحسین وا می دارد. در این ساحل به دلیل برخورد موج ها با صخره های ساحل مناظر زیبایی به وجود می آید که آن را موج فشان می نامند.ارتفاع امواج در این ساحل به بیش از 2 متر می رسد و در فصل تابستان و همزمان با وزیدن باد های مونسون به عنوان یکی از جاذبه های طبعی برای گردشگران و مسافران محسوب می شود.رودخانه باهوکلاتاین رودخانه یکی از پرآب ترین رودهای بلوچستان و عامل اصلی حیات در جنوب این منطقه محسوب می شود و محلی برای زندگی تمساح ایرانی است. تمساح پوزه کوتاه ایرانی بازمانده خزندگانی است که در حدود 265 میلیون سال پیش می زیسته اند.در حوزه حیات وحش نیز تمساح پوزه کوتاه برجسته ترین موجود منطقه چابهار است که به طور طبیعی و آزاد زندگی می کند. زیستگاه اصلی این تمساح که به نام محلی گاندو خوانده می شود، حدود 380 هزار هکتار مساحت دارد که بخشی از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان ایرانشهر واقع شده است.تمساح پوزه کوتاه در برکه های راسک، باهوکلات و باتلاق های دلگان زندگی می کند و تنها نوع تمساح ایران است که ارزش ملی و بین المللی دارد. طول این جانور تا چهار متر می رسد و قوی ترین عضو آن دمش است.  تپه های گل فشان یکی از جاذبه های منحصر به فرد در دنیا و همچنین از زیبایی های بندر چابهار و کنارک است. در شمال غربی چابهار و در 20 کیلومتری روستای کهیر سه تپه کوچک گل فشان به ارتفاع 10 الی 20  متر وجود دارد که دوتای آنها از چندین سال پیش خاموش شده و سومین آنها که هنوز فعال است، گلی سرد و طوسی رنگ از دهانه آن تراوش می کند.این تپه ها با پرتاب حباب های گل و لای از ژرفای زمین، چشم هر بیننده ای را خیره می کند، مردم محلی از این گل و لای برای درمان بیماری ها به ویژه بیماری های پوستی استفاده می کنند. آلاچیق های ساحلی تیساگر به دنبال فضایی برای استراحت با معماری امروزی می گردید آلاچیق های پلاژ کنار ساحل خلیج چابهار، در مسیر جاده کنارک ـ چابهار مکان مناسبی برای استراحت است.این الاچیق ها در 9 کیلومتری چابهار واقع شده اند و به وسیله جاده ساحلی آسفالته به جاده اصلی متصل می شود. این مکان تفریحی با چشم انداز مناسب برای گردشگران محسوب می شود و با غذاخوری و چایخانه آمادة پذیرایی از مسافران است.